رژیم کبدچرب

مزایای رژیم کتو: سلامت مغز، مدیریت وزن و موارد دیگر

در این مقاله به موارد زیر خواهیم پرداخت:

رژیم کتو چیست؟ چگونه کار می کند؟

کتو و فواید مغز

کتو و کاهش وزن

آیا رژیم کتو برای استفاده طولانی مدت مناسب است؟

نکات رژیم کتو

مواد مغذی مهم برای کتو

رژیم کتو چیست؟

رژیم کتو چیست؟ چگونه کار می کند؟

رژیم کتوژنیک (کتو) در حال محبوب شدن است زیرا بسیاری از افراد با آن برای کاهش چاقی شکمی موفقیت دارند. رژیم کتو همچنین یک رژیم غذایی تجویز شده پزشکی برای انواع خاصی از صرع است.

رژیم کتو بر خوردن چربی های بالا، سطوح محدود پروتئین و پایین نگه داشتن مصرف کربوهیدرات، به عنوان مثال، زیر 50 گرم در روز تمرکز دارد. به طور کلی کالری کل به 70 درصد چربی، 20 درصد پروتئین و 10 درصد کربوهیدرات تقسیم می شود. یکی

وقتی افراد کربوهیدرات کمتری مصرف می کنند، بدن کتون تولید می کند. کتون ها مولکول های سوخت کوچکی هستند که در کبد تولید می شوند. با رژیم کتو، بدن منبع سوخت خود را تغییر می دهد تا در درجه اول چربی را تنظیم کند.

به طور کلی، بدن و مغز به حدود 100 گرم کربوهیدرات در روز نیاز دارند تا انرژی مورد نیاز خود را تامین کنند. بنابراین، زمانی که مصرف کربوهیدرات کم باشد، عضله اسکلتی گلیکوژن، شکل ذخیره‌سازی گلوکز را تجزیه کرده و آن را در خون آزاد می‌کند. اما این ذخیره سازی محدود است. به طور معمول، یک فرد حدود دو روز گلوکز ذخیره شده به عنوان گلیکوژن دارد. بدن همیشه برای حفظ زندگی به مقداری گلوکز در خون نیاز دارد. در صورت عدم مصرف کربوهیدرات، بدن شروع به قربانی کردن عضلات و اندام های حاوی پروتئین می کند. برخی از اسیدهای آمینه موجود در پروتئین می توانند توسط کبد به گلوکز تبدیل شوند.

کتو و فواید مغز

وقتی ذخایر گلوکز محدود باشد، مغز انسان می تواند از یک منبع انرژی پشتیبان استفاده کند. مغز فعال ترین بافت بدن از نظر متابولیسم است. بنابراین، به یک منبع انرژی ثابت نیاز دارد. در شرایط معمولی، تقریباً منحصراً به گلوکز متکی است. زمانی که گلوکز کمیاب باشد، مغز می تواند ترکیباتی به نام کتون را بسوزاند. این ترکیبات در کبد از اسیدهای چرب تولید می شوند. کتون ها بوی قوی و مشخصی دارند و به همین دلیل است که بسیاری از افرادی که از رژیم غذایی کم کربوهیدرات پیروی می کنند بوی بد دهان را تجربه می کنند. 

با رژیم کتو، هدف افزایش سوزاندن چربی برای انرژی و همچنین تولید کتون برای انرژی مغز است. نشان داده شده است که رژیم کتو در مواردی از صرع که درمان دارویی به تنهایی تشنج را کنترل نمی کند بسیار موثر است. این ممکن است ناشی از رژیم کتو باشد که باعث کاهش استرس اکسیداتیو و بهبود عملکرد میتوکندری می شود. استرس اکسیداتیو منجر به فرآیند پیری و آسیب سلولی می شود، در حالی که میتوکندری ها بخش های تولید کننده انرژی در سلول ها هستند. به طور کلی، کاهش استرس اکسیداتیو و بهبود تولید انرژی به معنای بهبود عملکرد سلولی، به ویژه در مغز است، زیرا از نظر متابولیکی بسیار فعال است. به نظر می رسد رژیم کتو نیز اثر ضد التهابی بر مغز دارد.

همانطور که در بالا ذکر شد، رژیم کتو برای درمان برخی موارد صرع استفاده می شود. همچنین برای استفاده در سایر اختلالات مغزی از جمله بیماری آلزایمر و بیماری پارکینسون در حال بررسی است.

کتو و کاهش وزن

رژیم کتو می تواند به طور موثر کنترل گلوکز، انسولین و سطح چربی خون را بهبود بخشد. یکی همچنین می توان از آن برای کاهش وزن استفاده کرد. اثرات کاهش وزن رژیم کتو خیلی زود قابل مشاهده است. اکثر افرادی که از کتو پیروی می کنند، در طی دو هفته اول کاهش وزن سریع بین 10 تا 12 پوند (4 تا 5 کیلوگرم) را مشاهده می کنند. با این حال، بخش قابل توجهی از کاهش وزن اولیه، آب و توده عضلانی است. هر مولکول گلیکوژن شش مولکول آب را متصل می کند، بنابراین از آنجایی که رژیم کتو منجر به تخلیه گلیکوژن می شود، منجر به از دست دادن محتوای آب بدن نیز می شود. این می تواند به معنای کاهش وزن قابل توجه باشد. با این حال، اگر سطح گلیکوژن بازیابی شود، مقداری کاهش وزن به سرعت باز می گردد. احتیاط دیگر این است که از دست دادن توده عضلانی به دلایل مختلفی مشکل ساز است. همانطور که به متابولیسم مربوط می شود، از دست دادن توده عضلانی می تواند به طور قابل توجهی سرعت متابولیسم را کاهش دهد. توده عضلانی بدون چربی کوره اصلی چربی سوز در بدن است. 

جهانگیر دایت

آیا رژیم کتو برای استفاده طولانی مدت مناسب است؟

در حالی که با رژیم کتو می توان به مزایای کوتاه مدت دست یافت، پیروی طولانی مدت از رژیم کتو بحث برانگیز است. اول، این یک رژیم غذایی محدود کننده است که همه نمی توانند از آن پیروی کنند. دوم، رژیم کتو می تواند باعث کتوز و سطوح بالای کتون در خون شود. این وضعیت معمولاً خطرناک نیست، اگرچه در صورت شدید می تواند تهدید کننده زندگی باشد. گروهی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری های شدید هستند، دیابتی ها با کنترل ضعیف گلوکز هستند. بزرگترین سوالی که تا به امروز باید به اندازه کافی پاسخ داده شود این است که آیا ترویج کتوز یک حالت سالم است یا خیر. آنچه از داده های مطالعات مبتنی بر جمعیت شناخته شده است این است که رژیم های غذایی کم کربوهیدرات، به طور کلی، ممکن است برای سلامت طولانی مدت مناسب نباشند.

در حالی که کربوهیدرات های تصفیه شده و غذاهای بسیار فرآوری شده حاوی شکر، آرد سفید و سایر محصولات غلات تصفیه شده، کربوهیدرات های مشکل ساز هستند، بسیاری از میوه ها، سبزیجات و سایر غذاهای گیاهی با گلیسمی پایین وجود دارند که غنی از مواد مغذی و فیبر رژیمی هستند که از مطالعه حذف می شوند. از رژیم کتو حذف شدید این غذاها ممکن است ناسالم باشد. اینجاست که بحث رژیم های کتو در درجه اول نهفته است.

ورود به دنیای سلامتی

اگر میخوای به وزن ایده آل خودت برسی همین حالا وقتشه...
دریافت رژیم آنلاین

با تشدید مشکل کاهش مصرف غذاهای گیاهی سالم، بسیاری از افرادی که از رژیم کتو پیروی می کنند ممکن است کالری خود را تقریباً منحصراً بر روی چربی های حیوانی و پروتئین متمرکز کنند. به نظر می رسد که این نیز یک مشکل است. در تجزیه و تحلیل بیش از 432179 نفر، هم مصرف کم کربوهیدرات (کمتر از 40 درصد کالری) و هم مصرف کربوهیدرات زیاد (بیش از 70 درصد کالری) با خطر مرگ و میر بیشتری نسبت به کربوهیدرات های متوسط ​​همراه بود. افزایش بیشتر خطر مرگ و میر کاهش مصرف کربوهیدرات در ازای چربی یا پروتئین حیوانی بود. با این حال، خطر مرگ و میر زمانی که جایگزینی کربوهیدرات کاهش یافته مبتنی بر گیاه بود کاهش یافت. به طور خاص، رژیم کتو، مانند الگوهای غذایی متمرکز بر پروتئین و منابع چربی حیوانی مانند گوشت گاو، گوشت خوک، بره و مرغ، با مرگ و میر بالاتری مرتبط بود.

نکات رژیم کتو

در حالی که رژیم کتو را دنبال می کنید، ضروری است که مصرف کربوهیدرات را به کمتر از 50 گرم در روز نگه دارید. بنابراین، مهم است که کربوهیدرات ها را هوشمندانه انتخاب کنید. روی انتخاب‌های غنی از مواد مغذی و با گلیسمی پایین مانند سبزیجات با برگ سبز مانند آرگولا، اسفناج، کلم پیچ، سبزی خردل و سبزیجات خانواده کلم مانند کلم بروکلی، گل کلم، کلم بروکسل و بوک چوی، فلفل دلمه‌ای، خیار و کرفس تمرکز کنید. توت ها نیز انتخاب خوبی هستند، اما به یاد داشته باشید که یک فنجان توت حدود 25 گرم کربوهیدرات یا تقریباً نیمی از حداکثر 50 گرم کربوهیدرات در روز را فراهم می کند.

برای پیروی از یک نسخه سالم از رژیم کتو، تمرکز بر غذاهای غنی از چربی‌ها و روغن‌های تقویت‌کننده سلامتی، مانند آنهایی که در  مغزها و دانه‌ها ،  روغن زیتون ، آووکادو، ماهی و سایر  غذاهای دریایی یافت می‌شوند، مهم است . همچنین مهم است که انواع گوشت گاو، بره و سایر گوشت ها را با علف تغذیه کنید.

مواد مغذی مهم برای کتو

رژیم کتو می تواند منجر به کمبودهای تغذیه ای، به ویژه برای  تیامین  (ویتامین B1)،  فولات ، ویتامین  C  و  D ،  کلسیم ،  منیزیم و  پتاسیم شود . از دست دادن پتاسیم می تواند قابل توجه باشد، بنابراین استفاده از یک جایگزین نمک مبتنی بر کلرید پتاسیم می تواند در حفظ سطح پتاسیم در محدوده مناسب بسیار مفید باشد.

رژیم کتو همچنین می تواند باعث اختلال در عملکرد گوارشی شود که منجر به گاز، نفخ و تغییر در حرکات روده می شود. این شکایات جزئی گوارشی گاهی اوقات می توانند به استفاده از  آنزیم های گوارشی پاسخ مثبت دهند .

از رژیم غذایی بدون گلوتن چه میدانید؟

رژیم غذایی بدون گلوتن: فواید، چه چیزهایی باید اجتناب کرد و بهترین مکمل بدون گلوتن

در این مقاله به موارد زیر خواهیم پرداخت:

چرا مردم از رژیم غذایی بدون گلوتن پیروی می کنند؟

در رژیم غذایی بدون گلوتن از چه چیزهایی باید اجتناب کرد

مشکلات رایج در مورد غذاهای حاوی گلوتن

گلوتن و مشکلات خارج از دستگاه گوارش

چرا رد کردن بیماری سلیاک یا NCGS مهم است؟

رژیم بدون گلوتن چقدر زود جواب می دهد؟

فواید مکمل آنزیم گوارشی

چرا مردم از رژیم غذایی بدون گلوتن پیروی می کنند؟

کاهش یا اجتناب از مصرف گلوتن رایج تر شده است.

افراد عمدتاً برای جلوگیری از التهاب ناشی از سیستم ایمنی و واکنش‌های حساسیت مرتبط با گلوتن یا اختلالات گوارشی مانند گاز و نفخ که پس از خوردن غلات حاوی گلوتن تجربه می‌کنند، از یک رژیم غذایی بدون گلوتن پیروی می‌کنند.

در رژیم غذایی بدون گلوتن از چه چیزهایی باید اجتناب کرد

گلوتن و ترکیبات مربوط به آن یک کمپلکس پروتئینی هستند که در گندم و  غلات مرتبط  مانند جو، غلات و چاودار یافت می‌شوند و ارتباطی به چاقی شکمی ندارد.

جو  حاوی نوع متفاوتی از پروتئین است که ممکن است برای کسانی که به گلوتن حساس هستند نیز مشکل ساز باشد.

برنج ،  کینوا ، آمارانت، ارزن، ذرت و سورگوم حاوی گلوتن نیستند، بنابراین می توان آنها را در رژیم غذایی بدون گلوتن مصرف کرد.

مشکلات رایج در مورد غذاهای حاوی گلوتن

در اینجا چند طبقه بندی وجود دارد که برای درک طیف وسیعی از مسائل مربوط به غذاهای حاوی گلوتن مهم است.

ورود به دنیای سلامتی

اگر میخوای به وزن ایده آل خودت برسی همین حالا وقتشه...
دریافت رژیم آنلاین

بیماری سلیاک

بیماری سلیاک (CD) یک اختلال خود ایمنی است که در اثر حساسیت به گلوتن ایجاد می شود و به پرزهای انگشت مانند پوشش روده کوچک آسیب می رساند. 200 علامت احتمالی بیماری سلیاک را مشخص می کند، اما به طور کلی مشکلات گوارشی (GI) از ناراحتی بسیار خفیف دستگاه گوارش تا سوء جذب شدید (مانند اسهال، نفخ بد بو، نفخ شکم، و افزایش مقدار چربی و ذرات غذای هضم نشده در مدفوع) را شامل می شود. علائم سی دی و آسیب ساختاری روده کوچک معمولاً در یک رژیم غذایی سخت بدون گلوتن به حالت عادی باز می گردد. تشخیص قطعی بیماری سلیاک شامل بیوپسی روده کوچک بود. آزمایش‌های غربالگری اکنون آنتی‌بادی‌های IgA به پروتئین‌ها (ترانس گلوتامیناز و/یا اندومیزیم) را از نمونه‌های خون اندازه‌گیری می‌کنند. در بیماران مبتلا به بیماری سلیاک، این آنتی بادی های IgA نشان دهنده پاسخ ایمنی و حساسیت به گلوتن است.

حساسیت به گلوتن غیر سلیاک

حساسیت گلوتن غیر سلیاک (NCGS) نیز یک حساسیت با واسطه ایمنی به گلوتن است. با این حال، آسیب روده ای کلاسیک را که بیماری سلیاک ایجاد می کند ایجاد نمی کند یا همان نشانگرهای خونی خودایمنی را دارد. افراد مبتلا به NCGS علائم مختلف روده ای و/یا سایر علائم را نشان می دهند که با حذف گلوتن از رژیم غذایی بهبود می یابند.

عدم تحمل گلوتن اصطلاحی است که برای توصیف علائم گوارشی، مانند گازهای گاه به گاه و نفخ، که توسط سیستم ایمنی ایجاد نمی شود، اما پس از مصرف گلوتن رخ می دهد، استفاده می شود.

آلرژی به گندم

آلرژی به گندم می‌تواند شبیه NCGS باشد، اما با مثبت شدن تست سیستم ایمنی در واکنش به پروتئین‌های غیر گلوتن موجود در گندم در واکنش آلرژیک کلاسیک همراه است.

اختلال غیر مرتبط با گلوتن

اختلال غیر مرتبط با گلوتن (NGRD) به عدم تحمل سایر اجزای گندم و سایر غلات اشاره دارد که توسط سیستم ایمنی ایجاد نمی شود اما می تواند علائم گوارشی جزئی مانند گازهای گاه به گاه، نفخ و سوء هاضمه ایجاد کند. رایج ترین ترکیبات آزاردهنده اجزای فیبر، به ویژه الیگوساکاریدها و فروکتان ها هستند.

گلوتن و مشکلات خارج از دستگاه گوارش

یکی از ویژگی های بارز بیماری سلیاک (CD) و حساسیت به گلوتن غیر سلیاک (NCGS) وجود علائمی مانند مه مغزی، التهاب، سردرد، درد مفاصل، خستگی و مسائل خودایمنی است.

عامل زمینه ای افزایش نفوذپذیری روده یا “روده نشتی” است.

در بیماری سلیاک، علت آن دو عامل است: (1) ناتوانی در تجزیه کامل جزء گلیادین مجموعه گلوتن و در نتیجه تحریک سیستم ایمنی، که منجر به تجزیه پوشش روده می شود. و (2) گلیادین هضم نشده باعث آزاد شدن زونولین می شود، ترکیبی که توسط سلول های روده کوچک تولید می شود. زونولین به ایجاد اتصالات محکم کمک می کند که سلول های روده کوچک را به هم متصل می کند. هم در CD و هم در NCGS، گلیادین آزادسازی زونولین را افزایش می دهد و این منجر به از بین رفتن اتصالات محکم بین سلول ها و افزایش نفوذپذیری روده می شود. این در نهایت منجر به مولکول‌های بزرگ‌تر می‌شود که معمولاً از ورود به بدن برای ورود به بدن جلوگیری می‌کنند. این می تواند به تعدادی از مشکلات از جمله فعال شدن سیستم ایمنی بدن و استرس بر مکانیسم های سم زدایی منجر شود.

جهانگیر دایت

چرا رد کردن بیماری سلیاک یا NCGS مهم است؟

اگر تمام گلوتن باعث ایجاد برخی علائم جزئی گوارشی شود، ممکن است مشکل بزرگی نباشد، اما فهرست رو به رشدی از شرایط سلامت مرتبط با CD و NCGS وجود دارد. شاید جدی ترین وضعیت مرتبط مرگ زودرس باشد. یک مطالعه تاریخی تقریباً 30000 بیمار مبتلا به CD را از سال 1969 تا 2008 مورد بررسی قرار داد و مرگ و میر را در چهار گروه بررسی کرد: آنهایی که CD کامل داشتند، کسانی که التهاب روده داشتند اما CD کامل نبودند، کسانی که مبتلا به بیماری سلیاک نهفته یا NCGS (گلوتن بالا) بودند. آنتی بادی اما بیوپسی روده منفی)، و گروه کنترل بدون هیچ شواهدی از بیماری سلیاک یا حساسیت به گلوتن. یافته ها در مقایسه با گروه کنترل معنی دار بود، 39 درصد افزایش خطر مرگ در افراد مبتلا به بیماری سلیاک، 72 درصد افزایش خطر در کسانی که التهاب روده مرتبط با گلوتن داشتند، وجود داشت.

55 بیماری مرتبط با بیماری سلیاک و حساسیت به گلوتن از جمله: بیماری روده تحریک پذیر، بیماری التهابی روده، کم خونی، میگرن، صرع، خستگی، زخم های شانکر، پوکی استخوان، آرتریت روماتوئید، لوپوس، مولتیپل اسکلروزیس، و تقریباً تمام موارد خودایمنی دیگر. بیماری. مطالعات بیشتر حساسیت CD و گلوتن را با خستگی، ناهنجاری های تیروئید، دیابت نوع 1، اختلالات روانپزشکی (از جمله اسکیزوفرنی)، امتیازات خلقی پایین تر، اختلال در عملکرد ذهنی و اوتیسم مرتبط می کند. یک ارتباط شوم تر، افزایش خطر ابتلا به سرطان های بدخیم در بیماران سلیاک، به ویژه برای لنفوم غیر هوچکین است.

نکته پایانی این است که اگر مشکوک به حساسیت به گلوتن و بیماری سلیاک هستید، مهم است که به پزشک مراجعه کنید، زیرا آنها حامل این ارتباط از افزایش عوارض (بیماری) و مرگ و میر (مرگ زودرس) هستند.

رژیم بدون گلوتن چقدر زود جواب می دهد؟

در تمام اشکال حساسیت/عدم تحمل گلوتن، حذف گلوتن معمولاً طی چند روز یا چند هفته بهبود بالینی را به همراه دارد. در CD، 30٪ در عرض 3 روز، 50٪ دیگر در عرض 1 ماه و 10٪ در یک ماه دیگر پاسخ می دهند. گفته می شود، تقریباً 10٪ از بیماران تنها پس از 24 تا 36 ماه اجتناب از گلوتن پاسخ می دهند. روش دیگری برای بررسی این داده ها، 8 مورد از 10 مورد سی دی در عرض یک ماه پس از خوردن یک رژیم غذایی بدون گلوتن پاسخ می دهند.

فواید مکمل آنزیم گوارشی

مکمل‌های آنزیمی گوارشی  که گلوتن را تجزیه می‌کنند،  می‌توانند برای جبران سطح پایین مصرف تصادفی گلوتن مفید باشند، اما جایگزینی برای رژیم غذایی بدون گلوتن نیستند.

مطالعات نشان می دهد که حتی در یک رژیم غذایی بدون گلوتن، بسیاری از افراد مبتلا به بیماری سلیاک یا حساسیت به گلوتن به طور ناخواسته در معرض گلوتن کافی برای ادامه تولید علائم قرار می گیرند. خوشبختانه، مکمل با  آنزیم های هضم کننده گلوتن  می تواند به تجزیه مقدار کمی گلوتن مصرفی کمک کند.

در حالی که آنزیم های تجزیه کننده گلوتن درمانی برای بیماری سلیاک یا NCGS نیستند، می توانند به عنوان کمک های گوارشی برای کاهش قرار گرفتن در معرض گلوتن در صورت مصرف ناخواسته مقادیر کمی گلوتن در هر دو اختلال استفاده شوند.

FDA معیارها و الزامات برچسب گذاری سختگیرانه ای برای تولید کنندگان مواد غذایی دارد تا یک ماده غذایی را بدون گلوتن برچسب گذاری کنند. با این حال، حتی با این اطمینان، به نظر می رسد افرادی که رژیم غذایی بدون گلوتن دارند، گلوتن کافی برای ایجاد مشکلات مصرف می کنند. خوردن کمتر از 10 میلی گرم گلوتن می تواند در برخی از افراد حساس مشکلاتی ایجاد کند، در حالی که اکثر بیماران مبتلا به سلیاک می توانند تا 100 میلی گرم در روز را تحمل کنند. با این حال، یک تجزیه و تحلیل اخیر نشان داد که با اندازه گیری سطح متابولیت های گلوتن در ادرار و مدفوع، میانگین قرار گرفتن غیر عمدی در معرض گلوتن توسط افراد مبتلا به بیماری سلیاک در رژیم غذایی بدون گلوتن بین 150 تا 400 میلی گرم در روز برآورد شد.

این اعداد نشان می دهد که اجتناب از گلوتن از یک رژیم غذایی بدون گلوتن به تنهایی غیرممکن است. آماده سازی آنزیم های گوارشی مکمل حاوی آنزیم های هضم کننده گلوتن ممکن است به افراد کمک کند تا مقادیر کمی از مصرف ناخواسته گلوتن را تجزیه کنند.

رژیم غذایی بدون گلوتن: فواید، چه چیزهایی باید اجتناب کرد و بهترین مکمل بدون گلوتن

در این مقاله به موارد زیر خواهیم پرداخت:

چرا مردم از رژیم غذایی بدون گلوتن پیروی می کنند؟

در رژیم غذایی بدون گلوتن از چه چیزهایی باید اجتناب کرد

مشکلات رایج در مورد غذاهای حاوی گلوتن

گلوتن و مشکلات خارج از دستگاه گوارش

چرا رد کردن بیماری سلیاک یا NCGS مهم است؟

رژیم بدون گلوتن چقدر زود جواب می دهد؟

فواید مکمل آنزیم گوارشی

چرا مردم از رژیم غذایی بدون گلوتن پیروی می کنند؟

کاهش یا اجتناب از مصرف گلوتن رایج تر شده است.

افراد عمدتاً برای جلوگیری از التهاب ناشی از سیستم ایمنی و واکنش‌های حساسیت مرتبط با گلوتن یا اختلالات گوارشی مانند گاز و نفخ که پس از خوردن غلات حاوی گلوتن تجربه می‌کنند، از یک رژیم غذایی بدون گلوتن پیروی می‌کنند.

در رژیم غذایی بدون گلوتن از چه چیزهایی باید اجتناب کرد

گلوتن و ترکیبات مربوط به آن یک کمپلکس پروتئینی هستند که در گندم و  غلات مرتبط  مانند جو، غلات و چاودار یافت می‌شوند.

جو  حاوی نوع متفاوتی از پروتئین است که ممکن است برای کسانی که به گلوتن حساس هستند نیز مشکل ساز باشد.

برنج ،  کینوا ، آمارانت، ارزن، ذرت و سورگوم حاوی گلوتن نیستند، بنابراین می توان آنها را در رژیم غذایی بدون گلوتن مصرف کرد.

مشکلات رایج در مورد غذاهای حاوی گلوتن

در اینجا چند طبقه بندی وجود دارد که برای درک طیف وسیعی از مسائل مربوط به غذاهای حاوی گلوتن مهم است.

بیماری سلیاک

بیماری سلیاک (CD) یک اختلال خود ایمنی است که در اثر حساسیت به گلوتن ایجاد می شود و به پرزهای انگشت مانند پوشش روده کوچک آسیب می رساند. 200 علامت احتمالی بیماری سلیاک را مشخص می کند، اما به طور کلی مشکلات گوارشی (GI) از ناراحتی بسیار خفیف دستگاه گوارش تا سوء جذب شدید (مانند اسهال، نفخ بد بو، نفخ شکم، و افزایش مقدار چربی و ذرات غذای هضم نشده در مدفوع) را شامل می شود. علائم سی دی و آسیب ساختاری روده کوچک معمولاً در یک رژیم غذایی سخت بدون گلوتن به حالت عادی باز می گردد. تشخیص قطعی بیماری سلیاک شامل بیوپسی روده کوچک بود. آزمایش‌های غربالگری اکنون آنتی‌بادی‌های IgA به پروتئین‌ها (ترانس گلوتامیناز و/یا اندومیزیم) را از نمونه‌های خون اندازه‌گیری می‌کنند. در بیماران مبتلا به بیماری سلیاک، این آنتی بادی های IgA نشان دهنده پاسخ ایمنی و حساسیت به گلوتن است.

حساسیت به گلوتن غیر سلیاک

حساسیت گلوتن غیر سلیاک (NCGS) نیز یک حساسیت با واسطه ایمنی به گلوتن است. با این حال، آسیب روده ای کلاسیک را که بیماری سلیاک ایجاد می کند ایجاد نمی کند یا همان نشانگرهای خونی خودایمنی را دارد. افراد مبتلا به NCGS علائم مختلف روده ای و/یا سایر علائم را نشان می دهند که با حذف گلوتن از رژیم غذایی بهبود می یابند.

عدم تحمل گلوتن اصطلاحی است که برای توصیف علائم گوارشی، مانند گازهای گاه به گاه و نفخ، که توسط سیستم ایمنی ایجاد نمی شود، اما پس از مصرف گلوتن رخ می دهد، استفاده می شود.

آلرژی به گندم

آلرژی به گندم می‌تواند شبیه NCGS باشد، اما با مثبت شدن تست سیستم ایمنی در واکنش به پروتئین‌های غیر گلوتن موجود در گندم در واکنش آلرژیک کلاسیک همراه است.

اختلال غیر مرتبط با گلوتن

اختلال غیر مرتبط با گلوتن (NGRD) به عدم تحمل سایر اجزای گندم و سایر غلات اشاره دارد که توسط سیستم ایمنی ایجاد نمی شود اما می تواند علائم گوارشی جزئی مانند گازهای گاه به گاه، نفخ و سوء هاضمه ایجاد کند. رایج ترین ترکیبات آزاردهنده اجزای فیبر، به ویژه الیگوساکاریدها و فروکتان ها هستند.

گلوتن و مشکلات خارج از دستگاه گوارش

یکی از ویژگی های بارز بیماری سلیاک (CD) و حساسیت به گلوتن غیر سلیاک (NCGS) وجود علائمی مانند مه مغزی، التهاب، سردرد، درد مفاصل، خستگی و مسائل خودایمنی است.

عامل زمینه ای افزایش نفوذپذیری روده یا “روده نشتی” است.

در بیماری سلیاک، علت آن دو عامل است: (1) ناتوانی در تجزیه کامل جزء گلیادین مجموعه گلوتن و در نتیجه تحریک سیستم ایمنی، که منجر به تجزیه پوشش روده می شود. و (2) گلیادین هضم نشده باعث آزاد شدن زونولین می شود، ترکیبی که توسط سلول های روده کوچک تولید می شود. زونولین به ایجاد اتصالات محکم کمک می کند که سلول های روده کوچک را به هم متصل می کند. هم در CD و هم در NCGS، گلیادین آزادسازی زونولین را افزایش می دهد و این منجر به از بین رفتن اتصالات محکم بین سلول ها و افزایش نفوذپذیری روده می شود. این در نهایت منجر به مولکول‌های بزرگ‌تر می‌شود که معمولاً از ورود به بدن برای ورود به بدن جلوگیری می‌کنند. این می تواند به تعدادی از مشکلات از جمله فعال شدن سیستم ایمنی بدن و استرس بر مکانیسم های سم زدایی منجر شود.

چرا رد کردن بیماری سلیاک یا NCGS مهم است؟

اگر تمام گلوتن باعث ایجاد برخی علائم جزئی گوارشی شود، ممکن است مشکل بزرگی نباشد، اما فهرست رو به رشدی از شرایط سلامت مرتبط با CD و NCGS وجود دارد. شاید جدی ترین وضعیت مرتبط مرگ زودرس باشد. یک مطالعه تاریخی تقریباً 30000 بیمار مبتلا به CD را از سال 1969 تا 2008 مورد بررسی قرار داد و مرگ و میر را در چهار گروه بررسی کرد: آنهایی که CD کامل داشتند، کسانی که التهاب روده داشتند اما CD کامل نبودند، کسانی که مبتلا به بیماری سلیاک نهفته یا NCGS (گلوتن بالا) بودند. آنتی بادی اما بیوپسی روده منفی)، و گروه کنترل بدون هیچ شواهدی از بیماری سلیاک یا حساسیت به گلوتن. یافته ها در مقایسه با گروه کنترل معنی دار بود، 39 درصد افزایش خطر مرگ در افراد مبتلا به بیماری سلیاک، 72 درصد افزایش خطر در کسانی که التهاب روده مرتبط با گلوتن داشتند، وجود داشت.

55 بیماری مرتبط با بیماری سلیاک و حساسیت به گلوتن از جمله: بیماری روده تحریک پذیر، بیماری التهابی روده، کم خونی، میگرن، صرع، خستگی، زخم های شانکر، پوکی استخوان، آرتریت روماتوئید، لوپوس، مولتیپل اسکلروزیس، و تقریباً تمام موارد خودایمنی دیگر. بیماری. مطالعات بیشتر حساسیت CD و گلوتن را با خستگی، ناهنجاری های تیروئید، دیابت نوع 1، اختلالات روانپزشکی (از جمله اسکیزوفرنی)، امتیازات خلقی پایین تر، اختلال در عملکرد ذهنی و اوتیسم مرتبط می کند. یک ارتباط شوم تر، افزایش خطر ابتلا به سرطان های بدخیم در بیماران سلیاک، به ویژه برای لنفوم غیر هوچکین است.

نکته پایانی این است که اگر مشکوک به حساسیت به گلوتن و بیماری سلیاک هستید، مهم است که به پزشک مراجعه کنید، زیرا آنها حامل این ارتباط از افزایش عوارض (بیماری) و مرگ و میر (مرگ زودرس) هستند.

رژیم بدون گلوتن چقدر زود جواب می دهد؟

در تمام اشکال حساسیت/عدم تحمل گلوتن، حذف گلوتن معمولاً طی چند روز یا چند هفته بهبود بالینی را به همراه دارد. در CD، 30٪ در عرض 3 روز، 50٪ دیگر در عرض 1 ماه و 10٪ در یک ماه دیگر پاسخ می دهند. گفته می شود، تقریباً 10٪ از بیماران تنها پس از 24 تا 36 ماه اجتناب از گلوتن پاسخ می دهند. روش دیگری برای بررسی این داده ها، 8 مورد از 10 مورد سی دی در عرض یک ماه پس از خوردن یک رژیم غذایی بدون گلوتن پاسخ می دهند.

فواید مکمل آنزیم گوارشی

مکمل‌های آنزیمی گوارشی  که گلوتن را تجزیه می‌کنند،  می‌توانند برای جبران سطح پایین مصرف تصادفی گلوتن مفید باشند، اما جایگزینی برای رژیم غذایی بدون گلوتن نیستند.

مطالعات نشان می دهد که حتی در یک رژیم غذایی بدون گلوتن، بسیاری از افراد مبتلا به بیماری سلیاک یا حساسیت به گلوتن به طور ناخواسته در معرض گلوتن کافی برای ادامه تولید علائم قرار می گیرند. خوشبختانه، مکمل با  آنزیم های هضم کننده گلوتن  می تواند به تجزیه مقدار کمی گلوتن مصرفی کمک کند.

در حالی که آنزیم های تجزیه کننده گلوتن درمانی برای بیماری سلیاک یا NCGS نیستند، می توانند به عنوان کمک های گوارشی برای کاهش قرار گرفتن در معرض گلوتن در صورت مصرف ناخواسته مقادیر کمی گلوتن در هر دو اختلال استفاده شوند.

FDA معیارها و الزامات برچسب گذاری سختگیرانه ای برای تولید کنندگان مواد غذایی دارد تا یک ماده غذایی را بدون گلوتن برچسب گذاری کنند. با این حال، حتی با این اطمینان، به نظر می رسد افرادی که رژیم غذایی بدون گلوتن دارند، گلوتن کافی برای ایجاد مشکلات مصرف می کنند. خوردن کمتر از 10 میلی گرم گلوتن می تواند در برخی از افراد حساس مشکلاتی ایجاد کند، در حالی که اکثر بیماران مبتلا به سلیاک می توانند تا 100 میلی گرم در روز را تحمل کنند. با این حال، یک تجزیه و تحلیل اخیر نشان داد که با اندازه گیری سطح متابولیت های گلوتن در ادرار و مدفوع، میانگین قرار گرفتن غیر عمدی در معرض گلوتن توسط افراد مبتلا به بیماری سلیاک در رژیم غذایی بدون گلوتن بین 150 تا 400 میلی گرم در روز برآورد شد.

این اعداد نشان می دهد که اجتناب از گلوتن از یک رژیم غذایی بدون گلوتن به تنهایی غیرممکن است. آماده سازی آنزیم های گوارشی مکمل حاوی آنزیم های هضم کننده گلوتن ممکن است به افراد کمک کند تا مقادیر کمی از مصرف ناخواسته گلوتن را تجزیه کنند.

با این حال، باید تاکید کرد که آنزیم های هضم کننده گلوتن جایگزینی برای رژیم غذایی بدون گلوتن، به ویژه برای افراد مبتلا به بیماری سلیاک یا حساسیت به گلوتن نیستند.

با این حال، باید تاکید کرد که آنزیم های هضم کننده گلوتن جایگزینی برای رژیم غذایی بدون گلوتن، به ویژه برای افراد مبتلا به بیماری سلیاک یا حساسیت به گلوتن نیستند.

همین حالا رژیم درمانی آنلاین خودتُ شروع کن…

خوردن بدون دانستن می تواند قلب شما را مسموم کند

7 مزیت سینه مرغ: خوردن بدون دانستن می تواند قلب شما را مسموم کند

سینه مرغ کم چرب است و پروتئین بالایی دارد، به همین دلیل یکی از محبوب ترین غذاها برای افراد رژیمی و بدنساز است. با این حال، مصرف زیاد سینه مرغ که برای شما مفید است، می تواند برای سلامت قلب و عروق خونی شما مضر باشد مخصوصا در رژیم بارداری. بنابراین بیایید در مورد اثربخشی و عوارض جانبی آن با کمی جزئیات بیشتر صحبت کنیم.

1. 7 مزیت سلامتی سینه مرغ چیست؟

1.1 برای عضله سازی خوب است.

سینه مرغ حاوی پروتئین فراوان و ارزان است، بنابراین غذای خوبی برای عضله سازی است. این حاوی 31 گرم پروتئین در هر 100 گرم و تنها 3.6 گرم چربی است، بنابراین یک غذای مورد علاقه برای افرادی است که تناسب اندام یا رژیم دارند.

چه مقدار پروتئین در روز مصرف کنم؟

فواید سینه مرغ

اکثر افراد عضله ساز 1 تا 1.8 گرم پروتئین به ازای هر 1 کیلوگرم وزن بدن مصرف می کنند. به عبارت دیگر، اگر 100 کیلوگرم وزن داشته باشم، روزی 100-180 گرم پروتئین می خورم و ورزش می کنم. به عنوان مرجع، مشخص است که یک بزرگسال عادی که ورزش نمی کند کافی است فقط 0.8 گرم در هر کیلوگرم غذا بخورد.

1.2 می توانید ویتامین B3 دریافت کنید.

سینه مرغ حاوی 13 میلی گرم ویتامین B3 (نیاسین) در 100 گرم است و ویتامین B3 در بهبود سیستم عصبی و عملکرد گوارشی و بهبود سطح چربی و کلسترول موثر است. همچنین شناخته شده است که سطح فشار خون را کاهش می دهد و در تامین انرژی بدن ما نقش دارد. برای مرجع، ویتامین B3 یک ویتامین محلول در آب است، بنابراین حتی اگر آن را بخورید، بدون تجمع در بدن دفع می شود.

علائم کمبود ویتامین B3 چیست؟

تمرکز ضعیف

خستگی

افسردگی

عصبی بودن

لب های ترک خورده و قرمزی

1.3 به رشد و متابولیسم مغز کمک می کند.

ویتامین B6 موجود در سینه مرغ در کمک به رشد مغز و متابولیسم نقش دارد. شناخته شده است که به ایجاد موادی کمک می کند که سیگنال ها را بین سلول های عصبی منتقل می کند و به جلوگیری از زوال عقل کمک می کند.

مزایای دیگر ویتامین B6 چیست؟

به تولید ملاتونین کمک می کند

با کاهش سطح هموسیستئین به پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی کمک می کند

به تولید هموگلوبین کمک می کند

از طریق تنظیم هورمونی به پیشگیری از بیماری کمک می کند

تهوع صبحگاهی را کاهش می دهد

1.4 ضد پیری و مفید برای پوست.

ورود به دنیای سلامتی

اگر میخوای به وزن ایده آل خودت برسی همین حالا وقتشه...
دریافت رژیم آنلاین

سلنیوم موجود در سینه مرغ یک آنتی اکسیدان قوی است که رادیکال های آزاد را سرکوب می کند و به پیشگیری از پیری کمک می کند. نه تنها این، بلکه سلنیوم به تولید گلوتاتیون کمک می کند، که از آسیب به سلول ها جلوگیری می کند و به بهبود آنها کمک می کند. به همین دلیل شناخته شده است که به بهبود درماتیت مانند آکنه، اگزما و پسوریازیس کمک می کند.

مصرف بیش از حد سلنیوم چه عوارضی دارد؟

تحریک کبد و کلیه ها

بدن بی حال می شود

درد شکم و اسهال

ریزش مو

آسیب به قلب

1.5 به کاهش وزن کمک می کند.

سینه مرغ به دلیل داشتن کالری کم، چربی و پروتئین بالا یک غذای رژیمی محبوب است. در واقع، کالری آن در حدود 164 کیلوکالری در هر 100 گرم است و ارزان است، بنابراین به عنوان بهترین غذا برای کاهش وزن انتخاب می شود. علاوه بر این، محصولات زیادی در بازار وجود دارد که می توان آنها را به راحتی خورد، بنابراین یک مزیت وجود دارد که پختن و خوردن آن آسان است.

1.6 عملکرد کبد را بهبود می بخشد.

ماده ای به نام متیونین در سینه مرغ به بهبود عملکرد کبد کمک می کند. این جزء سلول های کبد را فعال می کند و به پیشگیری از بیماری های کبدی مانند هپاتیت و کبد چرب کمک می کند.

جهانگیر دایت

1.7 به کاهش فشار خون کمک می کند.

اگر برای دریافت پروتئین از گوشت گاو، شکم خوک، دنده و غیره استفاده کنید، به دلیل مصرف زیاد چربی های اشباع شده در معرض بیماری های قلبی عروقی قرار خواهید گرفت. برای جلوگیری از این امر، اگر سینه مرغ با پروتئین بالا و کم چرب را جایگزین کنید، گفته می شود که به کاهش فشار خون و بهبود بیماری های قلبی عروقی کمک می کند.

2. عوارض سینه مرغ چیست؟

2.1 سطح کلسترول را افزایش می دهد.

سطح کلسترول سینه مرغ کم نیست. از گوشت گاو و خوک تمیزتر است، اما اگر فقط سینه مرغ بخورید، سطح کلسترول شما افزایش می یابد که می تواند برای سلامتی شما مضر باشد. در واقع 100 گرم سینه مرغ حاوی 85 میلی گرم کلسترول است. این 35 درصد از مصرف روزانه توصیه شده است. اگر این موضوع را نادیده بگیرید و بیش از حد مصرف کنید، ممکن است در معرض بیماری های عروقی مختلف مانند بیماری قلبی قرار بگیرید.

2.2 برای کلیه ها مضر است.

اگر غذاهای زیادی مانند سینه مرغ، گوشت حاوی پروتئین و پروتئین زیاد مصرف کنید، کلیه ها بسیار کار می کنند که می تواند بار سنگینی باشد. این برای افراد سالم خوب است، اما به افرادی که دارای فیلتراسیون ضعیف کلیه هستند، توصیه می شود از وعده های غذایی پر پروتئین خودداری کنند.

2.3 ممکن است باعث نقرس شود.

هنگامی که پروتئین تجزیه می شود، ماده ای به نام اسید اوریک تولید می شود. وقتی این اسید اوریک و سدیم باقی مانده در بدن به هم می رسند، به کریستال هایی به نام اورات تبدیل می شوند. بلورهای اورات در مفاصل و بافت های نرم انباشته می شوند و باعث نقرس می شوند.

3. محتوای غذایی سینه مرغ چیست؟

یولانگ: 164 کیلو کالری

مقدار چربی: 3.6 گرم

کلسترول: 85 میلی گرم

سدیم: 74 میلی گرم

کربوهیدرات: 0 گرم

پروتئین: 31 گرم

بر اساس 100 گرم، اطلاعات تغذیه مرغ مانند بالا است. علاوه بر این، حاوی عناصر کمیاب مانند ویتامین های A، C، D و B است.

4. نتیجه گیری

امروز با فواید و عوارض سینه مرغ آشنا شدیم. از آنجایی که چربی کم و پروتئین بالایی دارد، خوردن آن بر اساس میزان مصرف توصیه شده برای سلامتی مفید است. با این حال، اگر این را نادیده بگیرید و مقدار زیادی غذا بخورید، خطر ابتلا به بیماری های عروقی مانند بیماری قلبی و نقرس وجود دارد، پس لطفا توجه داشته باشید و عاقلانه مصرف کنید.

7 ترکیب غذایی که باید از آن اجتناب کنید

وقتی با هم خورده می شوند، سازگاری غذایی وجود دارد که هم طعم و هم تغذیه را افزایش می دهد. به عنوان مثال، سیب و شکلات ترکیبی از مواد غذایی هستند که به خوبی با هم ترکیب می شوند. این به این دلیل است که فلاونوئیدهای موجود در شکلات و کورستین موجود در سیب با هم کار می کنند تا آنتی اکسیدان ها را قوی تر کنند. با این حال، برخی از ترکیبات غذایی وجود دارد که اگر با هم مصرف شوند، اثر معکوس دارند. این زمانی است که مواد مغذی با یکدیگر ملاقات می کنند و در جذب و هضم در بدن اختلال ایجاد می کنند. بیاموزید که از کدام ترکیبات غذایی با یکدیگر اجتناب کنید.

◆ گوجه فرنگی + شکر

گوجه فرنگی میوه و سبزیجاتی غنی از ویتامین ها و مواد معدنی مختلف از جمله آنتی اکسیدان لیکوپن است. اگرچه این ماده غذایی سالم است، اما بسیاری از مردم آن را با شکر اضافه می خورند زیرا به اندازه کافی شیرین نیست. با این حال، اگر شکر را با شکر مصرف کنید ، ویتامین B موجود در گوجه فرنگی  برای تجزیه قند استفاده می شود و میزان جذب در بدن کاهش می یابد .

لیکوپن موجود در گوجه فرنگی با کمی پختن جذب بدن را افزایش می دهد، بنابراین بهتر است آن را در آب بجوشانید یا در روغن زیتون سرخ کنید. اگر طعم ملایم گوجه فرنگی را دوست ندارید، بهتر است از کمی نمک استفاده کنید.

جهانگیر دایت

◆ آنچوی + اسفناج

یکی از ضروری ترین مواد مغذی برای کودکان در حال رشد، کلسیم است. کلسیم استحکام و تراکم استخوان ها را افزایش می دهد و به رشد آنها کمک می کند. اسفناج که یک سبزی فوق‌العاده محسوب می‌شود و آنچوی که سلطان کلسیم نامیده می‌شود، غذاهایی معرف با محتوای کلسیم بالا هستند. بنابراین، مادرانی که کودکان در حال رشد دارند، اسفناج چاشنی شده و آنچوی سرخ شده را به عنوان غذای جانبی آماده می کنند.

با این حال خوردن این دو غذا با هم خوب نیست. این به این دلیل است که اسید اگزالیک، یک اسید آلی موجود در اسفناج، در جذب کلسیم در ماهی آنچوی اختلال ایجاد می کند . اسید اگزالیک وارد بدن شده و با کلسیم در بدن ترکیب می شود و اگزالات کلسیم را تشکیل می دهد که سرعت جذب کلسیم را کاهش می دهد.

◆ هویج + خیار

هویج و خیار ترکیب غذایی خوبی برای خوردن با هم به نظر می رسند، اما از نظر تغذیه ای اینطور نیست. آسکوربیناز موجود در هویج ویتامین C موجود در خیار را از بین می برد . با این حال، آسکوربیناز نسبت به اسید ضعیف است، بنابراین استفاده از سرکه روی خیار می تواند از مقداری از دست دادن آن جلوگیری کند. همچنین این ماده در پوست هویج زیاد است، بنابراین پوست کندن هویج نیز راهی برای خوردن است.

◆ موز + شیر

ترکیب شیر و موز سنگین است و هضم آن به زمان زیادی نیاز دارد. در حالی که غذا در حال هضم است، احساس خستگی و بی حالی می کنید. اگر میلک شیک موز دوست دارید،  کمی دارچین آسیاب شده به آن اضافه کنید تا به هضم غذا کمک کند.

ورود به دنیای سلامتی

اگر میخوای به وزن ایده آل خودت برسی همین حالا وقتشه...
دریافت رژیم آنلاین

◆ پنیر + حبوبات

خوردن حبوبات و پنیر با هم باعث گاز معده و نفخ می شود. برای تسهیل هضم بهتر است این دو غذا را در هر وعده جداگانه مصرف کنید.

◆ گوشت بره + میگو

در یک مهمانی یا بوفه، گوشت بره و میگو را می توان همزمان خورد. خوردن این دو غذا با هم می تواند معده را تحت فشار قرار دهد یا مشکلات گوارشی دیگری ایجاد کند.

◆ آجیل + روغن زیتون

پروتئین موجود در آجیل و چربی موجود در روغن زیتون به خوبی با هم ترکیب نمی شوند و می توانند در روند هضم اختلال ایجاد کنند.

پس از خوردن “این” برای خون و رگ های خونی، تغییر دیگری؟

تاثیر خوبی بر کنترل قند خون و رژیم غذایی دارد

اگر غذای مخصوص رگ های خونی می خورید، به طور طبیعی می توانید قند خون را کنترل کنید و تاثیر رژیم غذایی را ببینید.

وقتی هیپرلیپیدمی در یک معاینه بهداشتی تشخیص داده می شود، خون و رگ های خونی نگران می شوند. این نشانه افزایش تری گلیسیرید و کلسترول است که باعث کدر شدن خون می شود. اگر درمان نشود، می تواند به بیماری های عروقی مانند تصلب شرایین بدتر شود که رگ های خونی را باریک می کند، سکته مغزی (انفارکتوس مغزی – خونریزی مغزی) و بیماری قلبی (آنژین صدری – انفارکتوس میوکارد). اگر غذای سالم برای خون و رگ‌های خونی بخورید، می‌توانید اثرات زیادی داشته باشید.

جهانگیر دایت

◆ سبزیجات – میوه ها، غلات کامل، محصولات لبنی، روغن زیتون… کاهش مرگ و میر و اثر رژیم غذایی

اخیراً مقاله ای در مورد مقایسه و تجزیه و تحلیل رژیم های غذایی مختلف سالم در بخش پزشکی داخلی مجله انجمن پزشکی آمریکا (JAMA) منتشر شده است. این یک مطالعه در مقیاس بزرگ بود که بیش از 33 سال روی 120000 آمریکایی سالم (75230 مرد و 44085 زن) با میانگین سنی 55 سال دنبال و مشاهده شد. رژیم غذایی به شرح زیر بررسی شد: 1) یک رژیم غذایی سالم عمومی متشکل از سبزیجات، میوه ها، غلات کامل، محصولات لبنی و اسیدهای چرب غیر اشباع؛ 2) یک رژیم غذایی مدیترانه ای با تمرکز بر سبزیجات، ماهی و روغن زیتون؛ 3) یک رژیم گیاهخواری؛ و 4) رژیم غذایی برای پیشگیری از بیماری های مزمن.

در نتیجه، افرادی که از یک رژیم غذایی سالم پیروی می کردند، 19 درصد نرخ کلی مرگ و میر کمتری نسبت به کسانی که این رژیم را دنبال نمی کردند، داشتند. رژیم غذایی مدیترانه ای 18 درصد کمتر، رژیم غذایی گیاهی 14 درصد کمتر و رژیم غذایی پیشگیری از بیماری های مزمن 20 درصد کمتر بود. اگرچه تفاوت های جزئی وجود دارد، اما این رژیم ها میزان مرگ و میر کلی پایینی از جمله بیماری های قلبی عروقی و همچنین مرگ و میر ناشی از سرطان داشتند و اثر رژیم غذایی قابل توجه بود.

◆ اگر خون کدر باشد… دیس لیپیدمی، چرا هیپرلیپیدمی خطرناک است

هنگامی که کلسترول و اجزای چربی در خون افزایش می یابد، ممکن است دیس لیپیدمی یا هیپرلیپیدمی رخ دهد. هیپرلیپیدمی حالتی است که در آن فقط کلسترول و تری گلیسیرید در خون افزایش می یابد، اما دیس لیپیدمی کاهش کلسترول HDL است که برای بدن مفید است. دیس لیپیدمی خطرناک تر است. HDL برای سلامتی مفید است زیرا با انتقال کلسترول انباشته شده در خون به کبد از تصلب شرایین جلوگیری می کند. دیس لیپیدمی می تواند نشانه سکته مغزی یا بیماری قلبی باشد. باید سریع درمان شود.

◆ کربوهیدرات ها، شیرینی ها و غذاهای سرخ شده را کاهش دهید… مصرف غلات کامل، لوبیا و آجیل را افزایش دهید

خوردن بیش از حد غذاهای کربوهیدراتی مانند برنج سفید، رشته فرنگی و نان خطر ابتلا به دیس لیپیدمی را افزایش می دهد. شما باید غلات کامل مانند برنج و جو قهوه ای، آجیل و غیره را به طور مکرر مصرف کنید و مصرف فرآورده های گوشتی مانند قسمت های چربی گوشت یا بیکن و سوسیس را کاهش دهید. این به این دلیل است که آنها دارای چربی اشباع بالایی هستند که باعث افزایش کلسترول بد (LDL) می شود. من برای سلامتی گوشت می خورم، اما گوشت بدون چربی را ترجیح می دهم. از مصرف شیرینی های کارخانه ای و سرخ کردنی ها نیز خودداری شود. این به این دلیل است که اسیدهای چرب ترانس و همچنین اسیدهای چرب اشباع وجود دارد. همه برای سلامت خون مضر هستند.

◆ غذای رگ های خونی… کنترل طبیعی قند خون، اثر رژیم غذایی

غلات کامل، آجیل و ماهی های آبی پشت (ماهی خال مخالی، تن و غیره) سرشار از اسیدهای چرب غیراشباع هستند که برعکس اسیدهای چرب اشباع شده در چربی گوشت هستند. خون را تصفیه می کند و رگ های خونی را تمیز می کند تا از تصلب شرایین، سکته مغزی و بیماری قلبی جلوگیری کند. مقدار زیادی فیبر غذایی موجود در سبزیجات به طور مستقیم کلسترول را کاهش می دهد. برای کمک به بهبود سلامت رگ های خونی، روغن زیتون یا پریلا را که سرشار از اسیدهای چرب غیراشباع هستند بپاشید. این غذاها از بسیاری جهات برای سلامتی مفید هستند زیرا دارای اثرات کنترل قند خون و رژیم غذایی هستند.

در خوردن هر ماده خوراکی اعتدال را رعایت کنید تا دچار چاقی شکمی نشوید…

5 قانون اثبات شده برای کاهش وزن

اگر اجرای برنامه های رژیم غذایی سفت و سخت مختلف برای شما دشوار است، همچنین راهی برای یافتن ایده هایی است که می تواند به شما در کاهش وزن و کاهش چاقی شکمی به راحتی در زندگی روزمره کمک کند.

در دنیایی که چیزهای زیادی برای انجام و دیدن وجود دارد، باید رژیم بگیرید. اگر تمرین برنامه های غذایی مختلف دشوار است، همچنین راهی برای یافتن ایده هایی است که می تواند به شما در کاهش وزن آسان در زندگی روزمره کمک کند.

از ترازو به عنوان سلاح استفاده کنید = لازم نیست از ایستادن روی آن بترسید. قرار گرفتن منظم روی ترازو و بررسی وزن می تواند یک سلاح قدرتمند در رژیم غذایی شما باشد. بیایید به نتایج یک مطالعه که سال گذشته در مجله انجمن تغذیه و دیابت منتشر شد نگاه کنیم. کسانی که روزانه خود را وزن می کردند، حدود سه برابر بیشتر از کسانی که تمایلی به پا گذاشتن روی ترازو نداشتند، وزن کم کردند. این به این دلیل است که دانستن وزن فعلی شما را تشویق می کند تا تمرینات و رژیم های غذایی مرتبط با رژیم را انجام دهید.

جهانگیر دایت

نتیجه تحقیقاتی وجود دارد که حتی تماشای برنامه آشپزی تلویزیون به مدت 10 دقیقه اشتها را تحریک می کند و در نهایت منجر به پرخوری می شود. برای کسانی که رژیم دارند، این بزرگترین دشمنی است که باید از آن اجتناب کنند. باید کنترل از راه دور را زمین بگذارید و جلوی تلویزیون عقب بروید. تنها نشستن روی مبل و تماشای تلویزیون به مدت طولانی می تواند شکم شما را چاق کند. زیرا اشتها را تحریک می کند و باعث می شود که فوراً چیزی بخورید. اگر اعتماد به نفس لازم برای مقاومت در برابر وسوسه را ندارید، نباید به تماشای برنامه آشپزی بنشینید!

بیایید تا آنجا که ممکن است در خانه غذا بخوریم = یک مطالعه منتشر شده در “ژورنال بهداشت عمومی و تغذیه” نشان داد که غذا خوردن در رستوران ها یا رستوران های فست فود به طور متوسط ​​200 کیلو کالری بیشتر از زمانی که در خانه غذا می خورید در هر وعده مصرف می کند. این معادل اضافه کردن 10 درصد از کل کالری دریافتی روزانه است. در واقع، بسیاری از افرادی که اغلب بیرون غذا می خورند، اضافه وزن یا چاق هستند. علاوه بر این، مصرف بیشتر قند، نمک و چربی اشباع شده از طریق غذا خوردن در خارج از منزل نیز یک مشکل است.

همه ظروف را با ظروف کوچکتر جایگزین کنید = در 20 سال گذشته، اندازه همبرگر 23٪ افزایش یافته است و مقدار نوشابه ها 52٪ افزایش یافته است. علاوه بر این، اندازه میان وعده هایی مانند چیپس سیب زمینی و چوب شور نسبت به قبل 60 درصد افزایش یافته است. افزایش این مقادیر منجر به افزایش دور کمر شد. اندازه بشقاب ها، کاسه ها و فنجان هایی که غذا را در خود جای می دهند را کاهش دهید. در واقع، در نتیجه 72 مطالعه، استفاده از بشقاب های کوچک می تواند کالری را تا 16 درصد در روز بدون احساس گرسنگی کاهش دهد.

ورود به دنیای سلامتی

اگر میخوای به وزن ایده آل خودت برسی همین حالا وقتشه...
دریافت رژیم آنلاین

هر چیزی را که می خورید و می نوشید ضبط کنید = ‘ثبت رژیم غذایی خود’ شنیدن آن آزاردهنده است. اما واقعا کمک می کند. افرادی که هر روز آنچه را که می‌خوردند یادداشت می‌کردند دو برابر بیشتر از کسانی که نمی‌خوردند وزن کم کردند. با استفاده از یک برنامه گوشی هوشمند و غیره، می توانید به راحتی الگوی رژیم غذایی خود را درک کنید. یادداشت برداری و ثبت دقیق آنها نیز موثر است.

5 راه برای خوردن سالم تر کربوهیدرات ها

مصرف زیاد کربوهیدرات ها سلامت خون و رگ های خونی را تهدید می کند… اگر برنج و میوه های چند دانه هم بخورید، قند خون و وزن افزایش می یابد.

هنگام کنترل وزن، خوردن کربوهیدرات ها (سبزیجات، میوه ها و غیره) که دارای آب زیاد هستند، سودمند است.

وقتی به کربوهیدرات ها فکر می کنید، اغلب به برنج، رشته فرنگی و نان فکر می کنید. کربوهیدرات ها اما میوه ها و سبزیجات هستند. همچنین در سیب زمینی شیرین، تربچه و سیب زمینی گنجانده شده است. این ماده مهمی است که مواد مغذی لازم برای عملکرد بدن ما را تامین می کند و در حفظ سلولی و ایمنی نقش دارد. کربوهیدرات ها فراوان ترین ماده مغذی غذایی هستند که 55 تا 65 درصد کل انرژی دریافتی را تشکیل می دهند.

1) هنگام کنترل وزن … خوردن کربوهیدرات های غنی از آب (سبزیجات و میوه ها) مفید است

کربوهیدرات ها نیز بسته به نوع و حجم غذا از نظر کالری بسیار متفاوت هستند. سبزیجات و میوه ها سرشار از آب هستند، بنابراین نسبت به حجم خود کالری کمی دارند، اما میوه های خشک و تنقلات آب کمی دارند، بنابراین نسبت به حجم خود کالری زیادی دارند. بنابراین، هنگام کنترل وزن، مصرف کربوهیدرات‌های با محتوای آب بالا (سبزیجات، میوه‌ها و غیره) به جای کربوهیدرات‌هایی با محتوای آب کم (میوه‌های خشک، تنقلات و غیره) مفیدتر است.

۲) اگر برنج و میوه های چند دانه بیش از حد مصرف کنید، قند خون و وزن افزایش می یابد

مصرف زیاد کربوهیدرات نیز باعث افزایش وزن می شود. کربوهیدرات ها با افزایش قند خون و دیابت مرتبط هستند. شاخص گلیسمی اندازه گیری سرعت افزایش قند خون پس از خوردن کربوهیدرات است. غذاهای با شاخص گلیسمی پایین (غلات مخلوط، غلات کامل، نان سبوس دار، سبزیجات، جلبک دریایی و غیره) قند خون را به آرامی بعد از غذا افزایش می دهند، اما غذاهای با شاخص گلیسمی بالا (برنج سفید، نان سفید، آب نبات، تنقلات، و غیره) قند خون را بعد از غذا افزایش دهید سریع بالا بروید اگر در خوردن غذاهای با شاخص گلیسمی پایین مانند برنج چند دانه زیاده روی کنید، قند خون شما حتی بیشتر افزایش می یابد. مصرف کافی میوه مشکلی ایجاد نمی کند، اما پرخوری میوه هایی با محتوای قند بالا نیز می تواند منجر به کنترل ضعیف قند خون و افزایش وزن شود.

جهانگیر دایت

3) مصرف زیاد کربوهیدرات … عوامل خطر هیپرلیپیدمی (دیس لیپیدمی).

مصرف بیش از حد کربوهیدرات ها نیز ارتباط نزدیکی با سلامت خون و عروق دارد. هیپرلیپیدمی (دیس لیپیدمی) شامل کلسترول خون بالا (هیپرکلسترولمی) و تری گلیسیرید بالا (هیپرتری گلیسیریدمی) است. وجود دیس لیپیدمی خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی (آنژین صدری- انفارکتوس میوکارد) را افزایش می دهد. هیپرتری گلیسیریدمی اغلب زمانی رخ می دهد که الکل زیاد می نوشید یا کربوهیدرات زیادی می خورید.

4) اگر میوه، سیب زمینی و سیب زمینی شیرین می خورید… باید مقدار غذایی مانند برنج و رشته فرنگی را تنظیم کنید.

اگر میوه، سیب زمینی و سیب زمینی شیرین را با کربوهیدرات می خورید، خوب است مقدار برنج را متناسب با میزان کالری کاهش دهید. به عنوان مثال، انرژی 1 سیب (200 گرم)، 1 موز (110 گرم بدون پوست)، 1 سیب زمینی (130 گرم) یا 1 سیب زمینی شیرین (120 گرم) حدود 100 کیلو کالری است. یک کاسه برنج (200 گرم) حدود 300 کیلوکالری است، بنابراین اگر از غذاهای فوق بیشتر می خورید، باید 1/3 کاسه برنج (67 گرم، 100 کیلو کالری) را کاهش دهید (اطلاعات بهداشتی از مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری های کره) . هنگامی که کاهش سایر کربوهیدرات ها دشوار است، کاهش مصرف چربی یا افزایش فعالیت می تواند به حفظ وزن کمک کند.

5) میوه ها و سبزیجات … بهتر است به جای آسیاب کردن، آن را همانطور که هست بخورید.

اگر برای پیشگیری و مدیریت دیابت نیاز به کنترل قند خون خود دارید، بهتر است مصرف کربوهیدرات خود را کاهش دهید. برنج با غلات کامل، غلات کامل و نان سبوس دار بهتر از برنج سفید و نان سفید است و همیشه باید سبزیجات کافی مصرف کنید. خوردن میوه ها و سبزیجات به جای آسیاب کردن آنها برای کنترل قند خون بهتر است. اگر پروتئین همراه با کربوهیدرات بخورید، قند خون شما کمتر افزایش می یابد. با این حال، بهتر است در مصرف پروتئین مانند گوشت های حاوی چربی زیاده روی نکنید.

چرا پروتئین با افزایش سن اهمیت دارد؟

چرا پروتئین با افزایش سن اهمیت دارد؟ برای حفظ قدرت ضروری است

مهمترین ماده مغذی در دوران پیری قطعا “پروتئین” است. پروتئین، یکی از سه ماده مغذی ضروری همراه با کربوهیدرات ها و چربی، ارتباط نزدیکی با عضلات دارد. این به این دلیل است که جزء اصلی عضله پروتئین است. با افزایش سن، اگر غذاهای غنی از پروتئین را اغلب مصرف نکنید و از ورزش غافل شوید، ماهیچه های شما به سرعت از بین می روند و حتی چاقی شکمی نیز در انتظار شما خواهد بود.

وقتی پروتئین کمتری بخوریم چه اتفاقی برای بدن ما می افتد؟\

عدم تعادل تغذیه ای نه تنها ایمنی را کاهش می دهد، بلکه باعث تغییرات زیادی نیز می شود. توده عضلانی را از دست می دهید و متابولیسم پایه شما کاهش می یابد. نرخ متابولیسم پایه حداقل مقدار انرژی مورد نیاز برای حفظ زندگی است. اگر میزان متابولیسم پایه شما بالا باشد، کالری کمتری می سوزانید زیرا بدون استفاده از بدن، کالری بیشتری می سوزانید.

کمبود پروتئین بر قند خون نیز تأثیر می گذارد. وقتی ماهیچه ای که از گلوکز استفاده می کند کاهش می یابد، مصرف گلوکز کاهش می یابد و قند خون افزایش می یابد. ناخن ها و موها نیز که از پروتئینی به نام کراتین ساخته شده اند ضعیف می شوند. ناخن های دست ضعیف شده و به راحتی می شکنند و مو می شکند.

غذاهای حاوی پروتئین بر اساس نوع و محتوای اسیدهای آمینه به پروتئین های کامل و ناقص طبقه بندی می شوند. پروتئین کامل حاوی اسیدهای آمینه ضروری کافی است که باید با مواد غذایی تکمیل شود زیرا سنتز آن در بدن دشوار است. این یک غذای پروتئینی کامل مانند گوشت گاو، گوشت خوک، مرغ، ماهی، تخم مرغ، شیر و محصولات لبنی است. غذاهای پروتئینی ناقص مانند غلات، آجیل و حبوبات نیز حاوی اسیدهای آمینه ضروری هستند، اما نسبت به غذاهای پروتئین کامل، فراوانی کمتری دارند.

چه مقدار پروتئین باید بخورید؟

مقدار توصیه شده روزانه پروتئین طبق استانداردهای دریافت مواد مغذی کره ای وزارت بهداشت و رفاه 60 گرم برای مردان و 50 گرم برای زنان بالای 50 سال است. محتوای پروتئین هر غذا 19.8 گرم گوشت خوک، 23.0 گرم مرغ، 49.7 گرم آنچوی، 28.2 گرم میگو، 21.1 گرم ماهی خال مخالی و 12.4 گرم تخم مرغ بر اساس 100 گرم است.

پروتئین برای رشد و زندگی ضروری است، اما مصرف بیش از حد آن ممنوع است. طبق یک تیم تحقیقاتی دانشکده بهداشت عمومی هاروارد TH Chan در سال 2016، دیابت نوع 2 زمانی افزایش می‌یابد که پروتئین 20 درصد یا بیشتر از کل انرژی دریافتی روزانه بزرگسالان باشد. همچنین مطالعاتی وجود دارد که نشان می دهد خوردن مقدار زیادی پروتئین حیوانی خطر ابتلا به دیابت، بیماری های قلبی عروقی و سندرم متابولیک را افزایش می دهد. بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیوی نیز باید در مصرف پروتئین زیاد مراقب باشند، زیرا به کلیه ها فشار وارد می کند.

راز طول عمر، 5 پروتئین گیاهی برای خوردن به جای گوشت

با بالا رفتن سن، دریافت پروتئینی که ماهیچه های ساقه را می سازد به اندازه ورزش مهم است. پروتئین بلوک اصلی عضله است و وظایف مختلفی را در بدن ما انجام می دهد. سه عملکرد اصلی پروتئین ها وجود دارد. این عملکردی است که کلاژن را تشکیل می دهد که خاصیت ارتجاعی پوست را حفظ می کند، آنتی بادی هایی که نقش اساسی در سیستم ایمنی برای مبارزه با باکتری ها یا ویروس ها ایفا می کنند و هموگلوبین در گلبول های قرمز خون که اکسیژن را در سراسر بدن حمل می کند.

وقتی صحبت از مصرف پروتئین می شود، ابتدا پروتئین های حیوانی مانند گوشت بدون چربی، ماهی و تخم مرغ به ذهن خطور می کند. با این حال، باید به مزایای پروتئین گیاهی نیز توجه کنید. یک مطالعه نشان داده است که کاهش پروتئین حیوانی و مصرف پروتئین های گیاهی مانند آجیل، غلات کامل، دانه ها و سبزیجات برگ دار خطر مرگ زودرس را کاهش می دهد و طول عمر را افزایش می دهد. اگر آن را در سالاد و … می خورید، 5 ماده غذایی پروتئین گیاهی را معرفی می کنیم که به جای گوشت، پروتئین تامین می کند.

◆ قارچ > گوشت از کوه برای تقویت ایمنی

قارچ شیتاکه و قارچ کاج که محتوای پروتئین نسبتاً بالایی دارند، به طور متوسط ​​در هر 100 گرم 3 گرم پروتئین دارند. قارچ ها که گیاهی هستند اما بافتی گوشتی دارند، سرشار از پروتئین و مواد معدنی هستند و به آنها «گوشت کوهستانی» می گویند. علاوه بر این، قارچ همچنین حاوی بتا گلوکان و آنتی اکسیدان سلنیوم است که باعث تقویت ایمنی و مهار رشد سلول های سرطانی می شود.

جهانگیر دایت

◆ نخود > 15 گرم پروتئین در هر فنجان

به آن لوبیا مصری نیز می گویند و شکل آن شبیه صورت جوجه است، به همین دلیل نام نخود را ضمیمه کردند. یک فنجان نخود حاوی 15 گرم پروتئین است. از آن در غذاهای مختلف مانند سس، سالاد و سوپ استفاده می شود. علاوه بر پروتئین، نخود سرشار از کلسیم و فیبر غذایی است، بنابراین گیاهخواران از خوردن آن لذت می برند.

◆ دانه کدو تنبل > سرشار از اسیدهای چرب غیراشباع و ویتامین E

خوردن آن در سالاد خوب است. این پروتئین کافی را بدون افزودن بیش از حد فراهم می کند. دانه کدو تنبل علاوه بر پروتئین، حاوی مقدار زیادی اسیدهای چرب غیراشباع و ویتامین E نیز می باشد. اسیدهای چرب غیراشباع برای سلامت قلب و عروق مفید هستند و ویتامین E به تسکین ثبات عاطفی و خستگی کمک می کند.

ورود به دنیای سلامتی

اگر میخوای به وزن ایده آل خودت برسی همین حالا وقتشه...
دریافت رژیم آنلاین

◆ آروگولا > مناسب برای سالاد و رویه پیتزا

آروگولا که در زبان انگلیسی «آروگولا» نامیده می‌شود، یک سبزی ادویه‌ای است که عمدتاً در ایتالیا استفاده می‌شود و به روش‌های مختلفی مانند سالاد و پیتزا استفاده می‌شود. در مقایسه با اسفناج، یک فنجان آرگولا حاوی 5 گرم پروتئین بیشتر است. آرگولا همچنین سرشار از ویتامین ها و مواد معدنی است. روگولا که به عنوان رویه سالاد، اسپاگتی و پیتزا استفاده می شود، با رایحه منحصر به فرد خود اشتها را تحریک می کند.

◆ عدس > هنگام جوشاندن و افزودن به سالاد موثر است

عدس غله ای است که از دیرباز در خاورمیانه و آفریقا مورد علاقه بوده است. اگر عدس را بعد از جوشاندن سوپ درست کنید یا در حد اعتدال بجوشانید و در سالاد بریزید، به طور کلی خوشمزه و سرشار از پروتئین گیاهی است.

آجیل می تواند به سلامت شما صدمه بزند!

چگونه آجیل را به درستی انتخاب کنیم و به سلامتی خود آسیب نرسانیم؟

تا آخر بخوانید و بفهمید کدام آجیل مفیدتر است

فواید آجیل

آجیل سرشار از فیتواستروژن – آنالوگ گیاهی هورمون های جنسی زنانه است. این به دوستداران آجیل کمک می کند تا جوانی را حفظ کنند، چه مرد و چه زن.

دوستداران آجیل از عروق خونی خود در برابر تصلب شرایین، سلول های سیستم ایمنی در برابر تخریب، غضروف مفصلی در برابر خستگی محافظت می کنند، وضعیت پوست، مو، قرنیه و عدسی چشم را بهبود می بخشند.

آجیل فیبر، ویتامین های گروه B، توکوفرول ها را برای بدن انسان تامین می کند که برای ایجاد فرآیندهای متابولیک بسیار مهم است. درست است، منطقی است که ویتامین E را فقط در آجیل خام جستجو کنید – در طول عملیات حرارتی از بین می رود.

با توجه به مقدار زیادی نمک معدنی در ترکیب، آنها عملکرد صاف قلب، سیستم ایمنی را تضمین می کنند، از فعالیت تیروئید، تیموس و غدد جنسی حمایت می کنند. با توجه به محتوای مهارکننده های پروتئاز در ترکیب آنها، آجیل حتی می تواند رشد تومورها را کاهش دهد.

و حالا بیایید با جزئیات بیشتری در مورد نمایندگان درخشان سری گردو صحبت کنیم! آجیل مورد علاقه خود را پیدا کنید و ببینید چه فوایدی برای بدن شما دارد!

بادام

حاوی فیبر، پروتئین، کلسیم، روی، منیزیم، پتاسیم، فسفر، مس، آهن و برخی ویتامین های گروه B است.این آجیل برای پیشگیری از بیماری های سیستم قلبی عروقی مفید است، گرفتگی عضلات را برطرف می کند و به عادی سازی سطح قند کمک می کند. در خون ویتامین E موجود در آن از پیشرفت سرطان جلوگیری می کند، پوست را از پیری و چین و چروک های زودرس محافظت می کند. بادام شیرین تأثیر مفیدی بر عملکرد سیستم عصبی دارد، آرامش بخش است، به غلبه بر بی خوابی، کاهش تنش و استرس کمک می کند.

فندق از سلامت قلب و عروق، بهبود عملکرد مغز، کاهش سطح قند خون، پیشگیری از سرطان و مبارزه با چاقی کمک می کند. برای حفظ زیبایی پوست و مو مفید است.

گردو حاوی مقدار زیادی بور است که برای حفظ سلامت مغز، استخوان ها و غضروف ها ضروری است. به لطف بتا سیتوسترول، خطر ابتلا به تصلب شرایین، به ویژه شریان های کرونری و مغزی را کاهش می دهد. مصرف منظم گردو به کاهش سطح گلوکز خون، فشار، کمک به خلاص شدن از شر اضافه وزن، کاهش خطر ابتلا به سرطان پروستات و سینه کمک می کند.

بادام هندی تقویت کننده قلب و عروق خونی، بهبود وضعیت مو و پوست، تغذیه قرنیه چشم، کاهش کلسترول است. برای دیابت نوع 2 توصیه می شود. تأثیر مفید بر رشد مغز.

ورود به دنیای سلامتی

اگر میخوای به وزن ایده آل خودت برسی همین حالا وقتشه...
دریافت رژیم آنلاین

اسپند برای اسپاسم و تشنج مکرر توصیه می شود. اسپند همچنین حاوی ویتامین B3 کمیاب است که همراه با استرول از تشکیل پلاک روی رگ های خونی محافظت می کند و به مبارزه با خستگی کمک می کند.

پسته اثر مقوی و محرک دارد. با توجه به افزایش محتوای ویتامین B6، مصرف آن برای زنان در دوران یائسگی توصیه می شود و به عادی سازی سطوح هورمونی کمک می کند.

دانه کاج باعث تقویت عروق و بهبود عملکرد قلب می شود. آنها انرژی می دهند، در حالی که اشتها را سرکوب می کنند، سطح هموگلوبین را در خون افزایش می دهند، بینایی را بهبود می بخشند. بیش از نیمی از آنها از چربی های گیاهی بسیار سالم تشکیل شده اند، حاوی پروتئین ایده آل و مقدار زیادی ویتامین و مواد معدنی هستند. افزایش مقاومت بدن، به خوبی جذب می شوند.

آجیل برزیلی- منبع سلنیوم که خاصیت آنتی اکسیدانی دارد به پوست جوانی و طراوت می بخشد. به لطف اسیدهای اولئیک و الاژیک، از رشد سلول های سرطانی جلوگیری می کند. این آجیل برای پیشگیری از سیروز کبدی، بیماری های قلبی عروقی و پیری زودرس مفید است. به خصوص برای دیابت نوع 2، آرتریت، کم خونی و کلسترول بالا توصیه می شود. آنها همچنین به بهبود زخم ها، کبودی ها و کبودی ها سرعت می بخشند.

مغز ماکادمیا برای هر گونه سردرد حتی میگرن مفید است. ویتامین‌ها و مواد معدنی بیشتری در ماکادامیا نسبت به سایر مغزها وجود دارد. با خستگی مزمن مبارزه می کند، بدن را در سطح سلولی جوان می کند، سوختگی را التیام می بخشد، قند خون را با استفاده متوسط ​​​​عادی می کند، قدرت را بازیابی می کند، حافظه را بهبود می بخشد.

جهانگیر دایت

مهم است بدانیم!

کیفیت آجیل: قوانین اصلی آجیل

آجیل خام سالم تر از بو داده است. برای حفظ مواد مغذی و آشکار ساختن عطر، فقط می توانید آنها را به آرامی در دمای پایین مشتعل کنید.

آجیل های نمکی و شکری بیشتر از اینکه فایده داشته باشند ضرر خواهند داشت، زیرا یک گرم نمک 200 گرم آب را در بدن انسان حفظ می کند.

با آجیل شور می توان 5-10 گرم نمک خورد که منجر به تاخیر در بدن دو لیتر آب می شود.

آجیل های قندی حاوی قند هستند. و نه ساده، بلکه کاراملی. مینای دندان را خراش می دهد و البته متابولیسم چربی و کربوهیدرات را مختل می کند و استفاده زیاد از آن باعث چاقی شکمی نیز می شود.

آجیل های پوست کنده به سرعت خراب می شوند و در طول ذخیره سازی اکسید می شوند. در آن ها کپک هایی رشد می کنند که از آن سموم آفلاتوکسین در آجیل تولید می شود. قبل از خرید باید آجیل پوست کنده را برای تازگی بو کرد. و در یخچال در ظرف شیشه ای دربسته نگهداری کنید.

هنگام خیساندن آجیل و دانه ها، فرآیند تخمیر شروع می شود، آنها بهتر جذب می شوند. کافی است آجیل ها را یک شب در آب تمیز خیس کنید و سپس چند روز در آن نگهداری کنید.

چند آجیل می توانید در روز بخورید: هنجار روزانه از 30 تا 60 گرم، حداکثر 100 گرم است. تعداد زیادی آجیل می تواند بر کبد تأثیر منفی بگذارد و باعث اسهال شود.

ارزش انرژی اکثر آجیل ها بسیار بالا است: 100 گرم آجیل حاوی بیش از 550 کیلو کالری است. بیش از 100 گرم آجیل در یک زمان، بدن قادر به هضم نیست. بنابراین، نباید بیش از حد از آجیل غافل شوید، باید در حد اعتدال از آنها استفاده کنید.

هنگام خرید به چه نکاتی توجه کنیم:

آجیل را با همان اندازه، شکل و رنگ انتخاب کنید،

از خرید محصولات با تعداد زیادی خرده و چیپس خودداری کنید، زیرا آجیل های شکسته بدتر ذخیره می شوند.

از خرید آجیل با ناخالصی های خارجی یا بوی ترش که نشان دهنده نگهداری طولانی مدت یا برشته شدن نامناسب است، خودداری کنید.

یکی دیگر از قوانین مهم هنگام خرید آجیل، اولویت دادن به ORGANIC است.

فقط مواد غذایی ارگانیک تولید شده بدون:

آفت کش ها،

کودهای معدنی،

فلزات سنگین،

GMO،

مواد نگهدارنده

رنگ،

طعم.

فقط از روش های طبیعی و بدون مواد شیمیایی استفاده می شود. مزارع ارگانیک به جای مواد شیمیایی از جایگزین های سازگار با محیط زیست (کود دامی، کمپوست، محصولات بیولوژیکی، کودهای سبز، عرقیات گیاهی و …) استفاده می کنند. در تولید محصولات ارگانیک، خطرات برای مصرف کننده به حداقل می رسد.

من کلسترول دارم چی بخورم؟

کلسترول

کلسترول یکی از عوامل خطر اصلی بیماری‌های قلبی عروقی است که باعث تقریباً 40 درصد از کل مرگ‌ها می‌شود.

ابتدا باید کلسترول خون را از کلسترول غذا افتراق داد.

آیا داشتن کلسترول همیشه مضر است؟

کلسترول همیشه بد نیست، بلکه ضروری است ، زیرا بخشی از ساختار غشای سلولی بدن ما است. علاوه بر این، مولکول های دیگری (ویتامین D، برخی هورمون ها و اسیدهای صفراوی) که برای بدن ما اهمیت زیادی دارند از آن ساخته می شوند.

تقریبا نیمی از کلسترولی که در خون ما در گردش است توسط بدن ما به طور طبیعی تولید می شود و بخش دیگری از کلسترول از غذا به دست می آید.

رژیم غذایی چه ربطی به سطح کلسترول دارد؟

وقتی به غذا اشاره می کنیم باید این نکته را در نظر بگیریم که مصرف غذاهای غنی از چربی های اشباع شده اثرات مضر بیشتری نسبت به خود کلسترول دارد ، اگرچه در بسیاری از مواقع میزان بالای کلسترول و چربی های اشباع با هم ترکیب می شوند، مانند چربی های حیوانی. گوشت بره، کره، گوشت خوک، سوسیس و غیره).

رژیم غذایی غنی از چربی اشباع شده به دلیل توانایی این نوع چربی در بالا بردن سطح کلسترول خون، می تواند باعث بروز و ایجاد هیپرکلسترولمی (کلسترول اضافی) شود.

چه غذاهایی حاوی کلسترول هستند؟

فقط غذاهای با منشاء حیوانی حاوی کلسترول هستند که از جمله آنها می توان به گوشت اندام، گوشت و سوسیس، خامه و کره، شیرینی ها و شیرینی ها (اگر حاوی مواد لبنی یا چربی حیوانی و تخم مرغ باشد) اشاره کرد.

با وجود این، برخی از چربی های گیاهی نیز وجود دارند که ظرفیت بالایی برای افزایش سطح کلسترول و تری گلیسیرید دارند: آنها چربی های نارگیل و نخل هستند که عمدتا در شیرینی ها، شیرینی ها و غذاهای آماده استفاده می شوند.

نه روغن زیتون و نه روغن دانه، مانند آفتابگردان، حاوی کلسترول نیستند، زیرا منشا گیاهی دارند.

توصیه ها

به گفته متخصصان، برای حفظ یک رژیم غذایی سالم ، مصرف کلسترول باید به کمتر از 300 میلی گرم در روز محدود شود . ترجیحاً چربی روغن زیتون مصرف شود و مصرف غذاهای غنی از آنتی اکسیدان های طبیعی (به طور کلی غذاهای گیاهی) افزایش یابد، زیرا این آنتی اکسیدان ها، عمدتاً ویتامین ها و مواد معدنی، خاصیت کاهش یا جلوگیری از اکسیداسیون ذرات چربی را دارند. و متعاقباً تجمع آن در دیواره رگها.

همچنین مشخص شده است که فیبر موجود در برخی غذاها (میوه ها، حبوبات و جلبک ها) توانایی جذب برخی مواد در روده ها (از جمله کلسترول و چربی ها) و جلوگیری از جذب آنها را دارد.

در صورت کلسترول بالا،

اولین اقدام پیروی از رژیم غذایی کم چربی اشباع و کلسترول است .

و اگر کاهش کلسترول از این طریق ممکن نیست، باید از داروهایی که برای کاهش آن وجود دارد استفاده کرد، همیشه همراه با رژیم غذایی غنی از میوه ها، سبزیجات، غلات، حبوبات و ماهی، یعنی با محتوای کم اشباع. چربی، کاسترول باعث چاقی شکمی نیز می تواند شود.

نکات

داشتن کلسترول بالا به این معنی نیست که نمی توانید هیچ غذایی حاوی کلسترول بخورید. مصرف حداکثر 300 میلی گرم در روز کلسترول توصیه می شود (یک تخم مرغ حاوی حدود 200 میلی گرم کلسترول است).

برای تنظیم سطح کلسترول، رعایت رژیم غذایی غنی از آنتی اکسیدان ها (میوه ها و سبزیجات)، و همچنین چربی های اشباع کم، حاوی حبوبات فراوان، غلات، ماهی، لبنیات بدون چربی و غیره ضروری است.

آیا چربی در رژیم غذایی سالم ضروری است؟

بدن ما برای عملکرد به غذا نیاز دارد و این مواد از مواد مغذی تشکیل شده اند. و  مواد مغذی  به  ریز مغذی ها  مانند ویتامین ها و مواد معدنی تقسیم می شوند. و  درشت مغذی ها مانند کربوهیدرات ها، پروتئین ها و چربی ها (چربی). همه آنها برای یک رژیم غذایی سالم ضروری هستند .

چربی ها به ما انرژی می دهند و پرانرژی ترین ماده غذایی هستند.  علاوه بر این، اجزای چربی، اسیدهای چرب، فقط یک منبع انرژی نیستند، بلکه برای تجزیه و تحلیل بسیاری از عملکردهای دیگر برای بدن ضروری هستند.

جهانگیر دایت

انواع چربی ها

تمام چربی ها از گلیسرول و سه اسید چرب تشکیل شده اند. و اسیدهای چرب از کربن، هیدروژن و اکسیژن تشکیل شده اند.

دو نوع اسید وجود دارد:

اسیدهای  چرب اشباع شده

و  اسیدهای چرب غیر اشباع

اکثر اسیدهای چرب را می توان در بدن سنتز کرد، اما انسان آنزیم های لازم برای تولید همه آنها را ندارد.

ما اسیدهای چرب ضروری (AGE) را به تمام آن دسته از اسیدهای چرب می گوییم که بدن نمی تواند به تنهایی آن ها را سنتز کند، بنابراین باید از طریق رژیم غذایی مصرف شوند.

همه چربی ها، از جمله چربی های اشباع شده، شکل متمرکزی از انرژی را برای ما فراهم می کنند.  آنها برای انتقال ویتامین های محلول در چربی (A، D، E و K) به بدن و محافظت از اندام های حیاتی ما که در ذخایر چربی ذخیره می شوند ضروری هستند.

البته چربی اشباع اضافی می تواند باعث افزایش وزن و کلسترول بالا شود.

چربی ها و کلسترول

چربی اشباع شده می تواند تأثیر عمده ای بر افزایش سطح کلسترول خون و به ویژه کلسترول LDL (کلسترول بد) داشته باشد.

جایگزینی اسیدهای چرب طبیعی با اسیدهای چرب تک غیراشباع یا اسیدهای چرب غیراشباع امگا 6 باعث کاهش کلسترول LDL و در نتیجه خطر ابتلا به بیماری ها می شود.

به نوبه خود، اسیدهای چرب غیراشباع مانند اسید لینولئیک یا اسیدهای چرب تک غیراشباع نیز کمی HDL (کلسترول “خوب”) را افزایش می دهند که به حذف تری گلیسرول از خون کمک می کند.

نکاتی برای کاهش کلسترول

مصرف شکر را در رژیم غذایی محدود کنید.

به طور معمول، غذاهای غنی از قندهای ساده سرشار از چربی هایی هستند که برای سلامتی مضر هستند، مانند چربی های اشباع یا ترانس.

فقط روی کلسترول بد (LDL) تمرکز نکنید .

کلسترول یکی از اجزای بدن ما است و به بخش های مختلفی تقسیم می شود. یکی از آنها، کلسترول LDL، جزء مضر است زیرا به پیشرفت بیماری های قلبی عروقی کمک می کند و به عنوان یک عامل خطر برای تصلب شرایین همراه با فشار خون بالا، دیابت شیرین و مصرف دخانیات در نظر گرفته می شود.

در عوض، کلسترول HDL برای بدن مفید است و خطر ابتلا به این بیماری ها را کاهش می دهد.

بیشتر کلسترول بدن ما توسط کبد تولید می شود و بقیه از طریق رژیم غذایی تامین می شود. اگر از جذب آن از طریق روده اجتناب کنیم، می توانیم سطح کلسترول LDL را در خون کاهش دهیم. برای رسیدن به این هدف، کاهش مصرف غذاهای غنی از کلسترول کافی نخواهد بود، همچنین کاهش مصرف غذاهای غنی از چربی های اشباع شده و ترانس ضروری است.

به نظارت پزشکی ادامه دهید.

ضروری است، زیرا عدم تحمل داروهای تجویز شده به دلیل کلسترول بالا اغلب علت ترک درمان است. در حال حاضر استاتین هایی با عوارض جانبی کمتر، قوی تر و برای دستیابی به اهداف به دوز کمتری وجود دارد.

رژیم غذایی مدیترانه ای.

رژیم غذایی ابزاری موثر برای کنترل کلسترول است و همیشه باید اولین اقدامی باشد که باید در نظر گرفته شود. یک مثال خوب از یک رژیم غذایی متعادل و سالم، رژیم غذایی مدیترانه ای است. با کیفیت زندگی بهتر و بروز کمتر بیماری های قلبی عروقی، سرطان یا اختلالات شناختی مرتبط است.

تمام چربی ها را از رژیم غذایی حذف نکنید.

چربی اگر در حد متعادل مصرف شود می تواند سالم باشد. غذا حاوی ترکیبی از چربی های مختلف از جمله اشباع، تک غیراشباع و امگا 6 و امگا 3 چند غیراشباع است که از این میان، چربی های اشباع شده باید به ویژه محدود شوند زیرا خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی و سرطان را افزایش می دهند.

سطح کلسترول خود را بشناسید.

هیپرکلسترولمی یا افزایش سطح کلسترول خون یا دیس لیپیدمی بیماری هایی هستند که هیچ علامتی ندارند. این امر اغلب باعث می شود که بیمار از بیماری خود و آنچه نگران کننده تر است، از خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی بی اطلاع باشد.

بررسی منظم سطح کلسترول، به ویژه در مورد افرادی که دارو مصرف می کنند، مهم است.

غذاهای اشتباه را “سرزنش” نکنید.

کلسترول یک ماده چربی طبیعی است که در تمام سلول های بدن انسان وجود دارد که برای عملکرد صحیح بدن ضروری است. تأثیر واقعی کلسترول رژیم غذایی بر سطح کلسترول خون محدود است و تا حد زیادی تحت تأثیر عوامل فردی مانند ژنتیک، وزن بدن یا سبک زندگی است.

تمرین کن.

مصرف دارو شما را از ورزش معاف نمی کند. ورزش تأثیر بسیار مهمی بر کلسترول و به ویژه بر کلسترول «خوب» یا HDL دارد.

از “رژیم های غذایی معجزه آسا” استفاده نکنید.

تا حد امکان از رژیم غذایی مدیترانه ای پیروی کنید. رژیم های معجزه آسا برای کاهش وزن نشان داده اند که در طولانی مدت موثر نیستند و حتی برخی از آنها برای سلامتی مضر هستند.

استاتین ها را با آب گریپ فروت مصرف نکنید.

استاتین ها به صورت خوراکی جذب می شوند. این امر اهمیت ویژه ای برای دستیابی به یک اثر درمانی کافی، یعنی نوع غذایی که در زمان مصرف دارو مصرف می شود، می کند.

بسیاری از فعل و انفعالات آنها در سیتوکروم P-450 قرار دارد که تعامل احتمالی آنها با غذاهایی مانند آب گریپ فروت را تسهیل می کند.

همین حالا رژیم درمانی آنلاین خودتُ دریافت کن…

رژیم دیابت(برنامه غذایی برای دیابتی ها+غذاهای مفید و ممنوع)

پیش از اینکه به توضیحاتی درباره یک روش تغذیه مناسب برای مدیریت دیابت بپردازیم، ابتدا به یک تعریف از این بیماری می‌پردازیم.

ورود به دنیای سلامتی

اگر میخوای به وزن ایده آل خودت برسی همین حالا وقتشه...
دریافت رژیم آنلاین

دیابت چیست؟

در دیابت، گلوکز یا قند خون از غذاهای مصرفی به دست می‌آید. سلول‌های بدن برای تأمین انرژی به گلوکز نیاز دارند. انسولین، یک هورمون، کمک می‌کند تا گلوکز وارد سلول‌ها شود. در دیابت نوع 1، بدن قادر به تولید انسولین نیست. در دیابت نوع 2، بدن نه به‌خوبی انسولین تولید می‌کند نه آن را به‌خوبی استفاده می‌کند؛ به همین دلیل، گلوکز در خون تجمع می‌یابد و سطح قند خون افزایش می‌یابد.

رژیم غذایی دیابت

برنامه تغذیه برای مدیریت دیابت و رژیم غذایی

پیروی از یک رژیم غذایی برای مدیریت دیابت بسیار حیاتی است، با این وجود هر فرد ممکن است نیازها و شرایط متفاوتی داشته باشد. به عبارت دیگر، رژیم تغذیه برای دیابت یک برنامه است که نکات اساسی را پوشش می‌دهد؛ مصرف غذاهای سالم باید به میزان مناسب و با زمان‌بندی صحیح صورت گیرد. این رژیم به شما کمک می‌کند تا کنترلی بهتری بر سطح قند خون داشته باشید، وزن مناسبی حفظ کنید و ریسک بیماری‌های قلبی را کاهش دهید.

رژیم غذایی مناسب برای کنترل دیابت بر پایه مصرف سه وعده غذایی در طول روز با فواصل زمانی منظم تنظیم شده است، این باعث می‌شود تا از انسولین که توسط بدن تولید شده یا از طریق دارو به بدن تزریق می‌شود، به بهترین شکل استفاده شود.

مواد مغذی اصلی در رژیم غذایی برای کنترل دیابت عبارتند از:

– مواد غذایی با کمترین مقدار نشاسته مانند کلم بروکلی، هویج، سبزیجات، فلفل و گوجه فرنگی.

– مواد غذایی حاوی نشاسته مانند سیب زمینی، ذرت و نخود سبز.

– میوه‌ها از جمله پرتقال، خربزه، توت، سیب، موز و انگور.

– محصولات غلاتی که حداقل نیمی از غلات مصرفی شامل گندم، برنج، جو، ذرت، جو و کینوا باشد.

– محصولات نانوایی مانند نان، ماکارونی، و تورتیلا.

پروتئین‌ها نیز بخش مهمی از رژیم غذایی دیابتی‌ها را تشکیل می‌دهند و شامل:

– گوشت‌های کم چرب مانند گوشت بدون چربی، مرغ یا بوقلمون بدون پوست، و ماهی.

– منابع پروتئین گیاهی مانند تخم مرغ، آجیل و بادام زمینی، لوبیا، نخود فرنگی، و جایگزین‌های گوشتی مانند توفو.

– محصولات لبنیات با کمترین مقدار چربی مانند ماست، پنیر، و شیر (در صورت عدم تحمل لاکتوز، شیر یا شیر بدون لاکتوز).

همچنین، استفاده از چربی‌های سالم مانند روغن کلزا و زیتون، آجیل و دانه‌ها، ماهی‌های سالم، آووکادو، و استفاده از روغن به جای کره، خامه، شکر یا مارگارین در پخت غذاها توصیه می‌شود.

رژیم غذایی دیابت

بهینه‌سازی زمان تغذیه برای افراد مبتلا به دیابت

از آنجایی که نیازهای تغذیه‌ای افراد مبتلا به دیابت متفاوت است، بهتر است تا برخی از آنها در هر روز و در زمان‌های ثابت غذا بخورند، در حالی که دیگران می‌توانند با فاصله زمانی انعطاف پذیرتری بین وعده‌های غذایی خود داشته باشند. اگر از داروهای دیابت یا انسولین استفاده می‌کنید، ممکن است نیاز داشته باشید که در هر روز مقدار مشخصی از کربوهیدرات را مصرف کنید. در صورتی که انسولین را هنگام مصرف غذا استفاده می‌کنید، برنامه غذایی شما می‌تواند انعطاف پذیرتر باشد.

اما اگر وعده‌های غذایی خود را حذف کنید یا تأخیر دهید، ممکن است سطح گلوکز خون شما به شدت کاهش یابد. بهتر است از تیم مراقبت بهداشتی خود بپرسید که زمان مصرف غذا برای شما چگونه است و آیا نیاز به مصرف غذا قبل یا بعد از فعالیت بدنی دارید.

رژیم غذایی دیابت

مدیریت حجم غذا برای افراد مبتلا به قند خون بالا

مصرف مقدار مناسبی از غذا در هر وعده غذایی بسیار اهمیت دارد، به ویژه برای افراد دارای دیابت. این کار به شما کمک می‌کند تا سطح قند خون را کنترل کرده و وزن خود را کاهش دهید. تیم مراقبت بهداشتی شما می‌تواند به شما کمک کند تا متوجه شوید چقدر غذا و چقدر کالری در طول روز باید مصرف کنید.

رژیم غذایی دیابت

برنامه کاهش وزن برای افراد مبتلا به دیابت

اگر اضافه وزن یا چاقی دارید، بهتر است با تیم مراقبت بهداشتی خود همکاری کنید تا یک برنامه کاهش وزن مناسب برای خود ایجاد کنید.

تنظیم برنامه وزن بدن می‌تواند به شما در تعیین میزان کالری مصرفی و همچنین فعالیت بدنی مناسب کمک کند تا به وزن مطلوب خود دست یابید و آن را حفظ کنید.برای کاهش وزن، می‌بایست کالری کمتری مصرف کنید و غذاهای کم‌کالری، کم‌چربی و با کربوهیدرات ساده را با غذاهای با کالری کمتر، غنی از فیبر و با کربوهیدرات پیچیده جایگزین کنید. در صورتی که دیابت دارید، اضافه وزن دارید یا چاق هستید و قصد بچه‌دار شدن دارید، سعی کنید قبل از بارداری هرگونه وزن اضافی را از دست بدهید. همچنین در صورت داشتن دیابت، مشاوره‌ی بارداری را با پزشک خود مطرح کنید.

غذاهایی که در رژیم غذایی دیابت توصیه می‌شود شامل چهار دسته ماده مغذی است که می‌تواند بر قند خون تأثیر بگذارد:

۱. کربوهیدرات‌ها: شامل سبزیجات نشاسته‌ای، حبوبات، غلات کامل و میوه‌ها می‌شود.

۲. پروتئین‌ها: از جمله ماهی، مرغ، تخم‌مرغ و لبنیات کم‌چرب یا بدون چربی است.

۳. چربی‌های سالم: مانند آجیل، زیتون و ماهی.

۴. فیبر: شامل سبزیجات غیر نشاسته‌ای مثل کلم بروکلی، هویج، سبزی، فلفل و گوجه‌فرنگی است.

کربوهیدرات‌ها، هنگام هضم، به شکل گلوکز به سرعت در خون جذب می‌شوند و باعث افزایش قند خون می‌شوند. اما مصرف فیبر، پروتئین و چربی می‌تواند از افزایش ناگهانی قند خون پس از مصرف غذا جلوگیری کند. بنابراین، مهم است که وعده‌های غذایی خود را تنوع بخشیده و موادی را که شامل کربوهیدرات، پروتئین و چربی می‌شوند، در طول روز مصرف کنید تا بتوانید مدیریت بهتری بر قند خون خود داشته و احساس سیری بیشتری داشته باشید.

همچنین، مشاوره با یک تغذیه‌شناس ماهر می‌تواند به شما کمک کند تا یک برنامه غذایی مناسب برای مدیریت دیابت خود را بر اساس اهداف سلامتی، سلیقه و شرایط زندگی خودتان تنظیم کنید. او می‌تواند راهنمایی‌هایی درباره چگونگی بهبود عادات غذایی‌تان ارائه دهد، مثل انتخاب اندازه مناسب غذا برای نیازها و سطح فعالیت شما.

در رژیم غذایی برای دیابت نوع 2، انتخاب کربوهیدرات‌های سالم و مصرف بیشتر میوه و سبزیجات توصیه می‌شود، همچنین می‌بایست مصرف نمک و گوشت قرمز فرآوری‌شده کاهش یابد و چربی‌های سالمتر مورد توجه قرار گیرند. از مصرف شکر اضافه نیز باید پرهیز شود.

رژیم غذایی دیابت

بهترین انتخاب‌های غذایی برای کنترل قند خون شامل مواردی مانند:

– مصرف میوه‌ها و سبزیجات بیشتر

– استفاده از چربی‌های سالم

– کاهش مصرف شکر و غذاهای شیرین شده

از طرفی، برخی انتخاب‌های غذایی که باید از آن‌ها پرهیز شود شامل:

– شکر و نوشیدنی‌های شیرین شده با آن

– چربی‌های ترانس

– نان سفید، برنج و ماکارونی

– ماست با طعم

– غلات صبحانه شیرین

– نوشیدنی‌های قهوه با طعم

– سیب‌زمینی سرخ‌شده

– آب‌میوه

کاهش وزن می‌تواند برای مدیریت دیابت و پیشگیری از بیماری‌های قلبی و سکته مغزی مفید باشد. در واقع، با استفاده از رژیم غذایی مناسب برای دیابت و کاهش وزن، می‌توانید از تأخیر در پیشرفت بیماری لذت ببرید و بهبود بیشتری در وضعیت خود را تجربه کنید.

رژیم غذایی مناسب برای کنترل دیابت به چندین عامل بستگی دارد، از جمله نوع دیابت، اهداف سلامتی، فعالیت بدنی، و داروهای مصرفی. ایجاد تعادل بین میزان مصرف غذا و نوشیدنی‌ها، فعالیت بدنی، و داروهای مصرفی اساسی است. تغییر در عادات غذایی ممکن است چالش‌برانگیز به نظر برسد، اما با شروع با تغییرات کوچک و با استفاده از توصیه‌های تخصصی، می‌توان بهبودی در مدیریت دیابت را تجربه کرد.

هرچند رژیم غذایی خاصی برای مبتلایان به دیابت وجود ندارد، اما انتخاب مواد غذایی و نحوه تنظیم میزان مصرف آن‌ها بر تنظیم قند خون و سلامتی اثر می‌گذارد. مصرف کربوهیدرات‌ها می‌تواند تأثیر زیادی بر سطح گلوکز خون داشته باشد، بنابراین انتخاب کربوهیدرات‌های با شاخص گلیسمیک پایین مثل غلات کامل، میوه‌ها و سبزیجات می‌تواند مناسب‌تر باشد.

همچنین باید توجه داشت که انتخاب منابع سالم چربی و مصرف فیبر به میزان کافی نیز برای مدیریت دیابت حائز اهمیت است. از مصرف غذاهای فراوری شده و دارای شکر اضافه باید پرهیز کرد و به جای آن‌ها، می‌توان از غلات کامل، میوه‌ها و سبزیجات استفاده کرد.

در نهایت، توصیه می‌شود هرگونه تغییرات در رژیم غذایی و نوشیدنی‌ها را با پزشک یا متخصص تغذیه مشاوره کرده و بر اساس نیازهای خود تنظیم کنید.

رژیم غذایی دیابت

سوالات متداول:

رژیم غذایی اصولی و متعادل برای دیابت کدام است؟

در حال حاضر، یکی از اصول مهم در مدیریت دیابت این است که تعادل بین مواد غذایی مصرفی، فعالیت بدنی و داروهای مصرفی برقرار شود. تغییرات در رژیم غذایی ممکن است چالش‌برانگیز به نظر برسد، اما با شروع از تغییرات کوچک و بهره‌گیری از منابع معتبر و توصیه‌های متخصصان، می‌توانید به دست آوردن یک رژیم غذایی متعادل کمک کنید.

علل دیابت نوع دوم می‌تواند شامل عوامل ژنتیکی، محیطی، نژاد، رژیم غذایی نامناسب و کم‌فعالیتی بدنی باشد. دیابت کنترل نشده ممکن است منجر به عوارض جدی از جمله بیماری‌های قلبی و عروقی، اختلالات بینایی و مشکلات کلیوی شود.

رژیم غذایی مناسب برای مدیریت دیابت نوع دوم نیازمند انتخاب مواد غذایی با توجه به اثرات آن‌ها بر قند خون و سلامتی است. زمان و میزان مصرف غذا نیز بر کنترل قند خون، فشار خون و کلسترول تأثیرگذار است. رعایت یک برنامه غذایی منظم و سالم می‌تواند به حفظ سطح قند خون در محدوده استاندارد کمک کند.

مصرف انواع کربوهیدرات نیز باید با دقت انجام شود، زیرا بعضی از آن‌ها ممکن است باعث افزایش شدید قند خون شوند. بهتر است انواع کربوهیدرات با فیبر و مواد مغذی بالا مانند غلات کامل، برنج قهوه‌ای و سبزیجات غیرنشاسته‌ای را ترجیح دهید.

رژیم غذایی جهانگیر برای مدیریت دیابت: یک رویکرد تنوع‌بخش

رویکرد رژیم غذایی جهانگیر برای مدیریت دیابت بر تنوع و تعادل در مصرف غذاها، میان وعده‌ها و میوه‌ها تأکید دارد. در این روش، هیچ گروه غذایی از رژیم حذف نمی‌شود، بنابراین فرد در معرض کمبود مواد غذایی و عوارض جانبی قرار نمی‌گیرد. حذف وعده‌های غذایی از لیست آلاینده‌های اصلی این رویکرد است. مصرف غذا در وعده‌های اصلی و میان‌وعده‌ها به صورت متعادل و کنترل شده در این رژیم اثربخش است. بنابراین، رژیم غذایی مناسب برای مدیریت دیابت شامل مجموعه‌ای گسترده از غذاها از هر گروه غذایی در طول روز است.

در صورتی که دچار دیابت هستید، حیاتی است که از مشاوره تغذیه استفاده کنید تا بتوانید رژیم غذایی مناسبی را برای خود انتخاب کرده و به دستورالعمل‌های علمی اعتماد کنید.

برای اطمینان از اینکه رژیم غذایی دیابتی شما استاندارد و بهینه است، می‌توانید از تیم متخصص خورشاد کمک بگیرید، به‌ویژه اگر در تهران ساکن هستید، می‌توانید از بسته‌های رژیمی خورشاد برای افراد دیابتی استفاده کنید تا به مدیریت دیابت خود، به‌ویژه دیابت نوع دو، کمک کنید.

آیا لازم است که افراد غیر دیابتی هم به نمایه گلیسمی توجه کنند؟

بله، نمایه گلیسمی یک شاخص مهم برای افراد دیابتی و غیر دیابتی است. این شاخص نشان می‌دهد که چقدر سریع یک غذا بعد از مصرف تبدیل به قند در خون می‌شود و چگونه بر روی سطح قند خون تأثیر می‌گذارد. غذاهای با نمایه گلیسمی بالا می‌توانند باعث افزایش سریع قند خون شوند و انسولین را در بدن به میزان زیادی ترشح کنند. بنابراین، برای حفظ سلامتی و کنترل وزن، بهتر است غذاهای با نمایه گلیسمی پایین مصرف کنید تا احساس سیری بیشتر و پایداری در طول روز داشته باشید.

آیا مصرف قند و شکر می‌تواند عامل ابتلا به دیابت باشد؟

مقدار مصرف قند و شکر تنها یکی از عوامل مرتبط با ابتلا به دیابت نیست. بیش‌ازحد مصرف انواع کربوهیدرات‌ها و میوه‌ها نیز ممکن است باعث افزایش خطر ابتلا به دیابت شود. با این حال، مصرف بیش از حد قند و شکر به عنوان یکی از دلایل افزایش وزن می‌تواند منجر به افزایش خطر ابتلا به دیابت گردد، زیرا چاقی یکی از عوامل اصلی خطر ابتلا به دیابت است.

کاهش قند خون – جدی بگیرید تا مبتلا به دیابت نشوید!!!

راه های درمان دیابت چیست؟

عوامل مهم بر افزایش و یا کاهش قند خون!

آیا تا به حال اصطلاح “افزایش قند خون” را شنیده اید؟

رژیم کبدچرب

چقدر “رژیم غذایی کبد چرب” را میشناسید؟

چرا رژیم کبد چرب بسیار مهم است؟

اضافه وزن زیاد و داشتن سبک غذایی بد می تواند شما را به سمت مبتلا شدن به بیماری کبد چرب سوق دهد، اما حالا چه باید کرد؟

اولین و مهم ترین راه درمان کبد چرب داشتن رژیم غذایی و سبک زندگی سالم است.فرد مبتلا یه کبد چرب اگر از رژیم غذایی سالم استفاده نکند در آینده نچندان دور می تواند مبتلا به سیروز یا همان نارسایی کبدی شود.

شما موظف هستید تا در رژیم غذایی کبد چرب مقدار قابل توجهی : میوه-سبزیجات- غلات کامل – برخی از دانه های مغذی مثل دانه چیا و روغن زیتون مصرف کنید.

با ما در ادامه مقاله همراه باشید تا بیشتر در مورد کبد چرب و رژیم غذایی کبد چرب با شما عزیزان گفتگو کنیم.

میدونستی کبد انقدر عضو مهمیه؟

شاید اگر میدانستیم که کبد چقدر عضو حیاتی و مهمی برای بدن محسوب میشود در خوراک و سبک زندگی خود بیشتر دقت میکردیم، مثلا شاید اگر میدانستیم که کبد در بدن عهده دار وظایفی همچون:

  • در تولید بسیاری از متابولیت ها نقش اصلی را دارد
  • در پاکسازی خون و سموم بدن نقش پر رنگی را ایفا میکند
  • و…

هست برای سلامت آن تلاش مظاعف میکردیم، کافی است تا فقط به این مسئله فکر کنید که اگر کبد دچار نارسایی و یا مشکلی شود با توجه به این توضیحات چه اتفاقی برای بدن ما خواهد افتاد.

اگر  از خطرات کبد چرب بدونی…

در ابتدای مقاله به شما عزیزان در مورد کلیات ابتلا به کبد چرب و راه های درمانی آن توضیحات کوتاهی دادیم حالا برای درک هر چه بهتر این بیماری خطرانک بیاید تا در مورد خطرات بیشمار آن برای انسان بیشتر گفتگو کنیم.

همانطور که میدانید کبد چرب به علت تجمع بیش ار حد چربی در کبد پدیدار می شود که این امر به صورت طبیعی در تمام افراد سالم نیز وجود دارد ولی از یک جا به بعد و با افزایش بیش حد چربی جمع شده در کبد اوضاع نگران کننده شده و فرد مبتلا به بیماری کبد چرب می شود.

کبد چرب به دو نوع تقسیم میشود:

  • الکلی
  • غیر الکلی

علت این نامگذاری به خاطر منبع ایجاد آن است، متخصصین کبد چرب را به چهار دسته و یا چهار گرید تقسیم بندی میکنند.

زمانی اوضاع واقعاً خطرناک است که کبد به گرید 3 یا فیروز کبدی برسد و یا حتی شرایط بدتر شده و گرید 4 و یا سیروز رخ دهد.

اینجاست که کبد شما وضعیت نرمالی نداشته و نمیتاند وظایف خود را در بدن اجرایی کند و متاسفانه در این مرحله فرد مبتلا باید خود را برای دریافت پیوند آماده کند…

چه کسانی بیشتر احتمال ابتلا به کبد چرب را دارند؟

افرادی که دارای :

بیشترین در صد احتمال را دارند.

حالا چه کنیم تا کبدچرب خود را درمان کنیم؟

حالا باید به این سوال پاسخ دهیم که برای درمان و یا عدم ابتلا به کبد چرب چه باید کنیم؟

راه حل بسیار ساده و در عین حال علمی و مفید است، فقط باید سبک غذایی و زندگی خود را تغیر دهیم.

در ابتدای مقاله گفتیم که چاقی و داشتن اضافه وزن میتواند شما مستعد کبد چرب کند و گفتیم که نوع تغذیه نیز به شدت به این بیماری کمک میکند.

از کجا بفهمیم کبد چرب داریم؟

متسفانه کبد چرب علامت خاصی ندارد که به راحتی به توان آن را تشخیص داد و پس راهی جز مراجعه کردن به پزشک و انجام آزمایش خون وجود ندارد. البته برای تشخیص هر چه دقیق تر شما نیاز به عکس برداری از کبد هستید که با روش های سونوگرافی و یا توموگرافی انجام میشود، البته این مرحله به تشخیص پزشک معالج خواهد بود.

رژیم کبدچرب
رژیم کبدچرب

ورود به دنیای سلامتی

اگر میخوای به وزن ایده آل خودت برسی همین حالا وقتشه...
دریافت رژیم آنلاین

بیماری های کبد چرب چگونه تشخیص داده می شوند؟

رژیم کبدچرب
رژیم کبدچرب

کبد چرب چگونه درمان میشود؟

درمان کبد چرب معمولاً به دو هدف اصلی هدایت می‌شود: بهبود عملکرد کبد و کاهش تجمع چربی در سلول‌های کبد. اگرچه در بعضی موارد کبد چرب بدون نیاز به درمان بهبود می‌یابد، اما اگر بیماری پیشرفته‌تر باشد یا به همراه علائم نگران‌کننده باشد، به درمان مراجعه می‌شود. این درمان‌ها ممکن است شامل تغییرات در سبک زندگی و داروها باشد. درمان کبد چرب شامل موارد زیر می‌شود:

1. تغییرات در سبک زندگی:

   – کاهش وزن: اگر شما اضافه وزن یا چاق هستید، کاهش وزن به حدی که نزدیک به وزن بهینه‌ی خود برسید، می‌تواند بهبود عملکرد کبدی شما را ارتقا دهد.

   – رژیم غذایی: انتخاب یک رژیم غذایی کم چربی، کم قند و غنی از میوه‌ها و سبزیجات می‌تواند بهبود کبد چرب را تسریع کند.

   – ممنوعیت الکل: اگر بیماری کبد چرب الکلی دارید، شما باید کاملاً از مصرف الکل خودداری کنید.

   – فعالیت بدنی: فعالیت بدنی منظم می‌تواند به کاهش چربی کبد کمک کند. تمرین‌های معتدل مانند پیاده‌روی، شنا و تمرینات هوازی مناسب هستند.

2. داروها:

   – برخی داروها می‌توانند به کاهش چربی کبد و بهبود التهاب کبدی کمک کنند. پزشک شما ممکن است داروهایی مثل ویتامین ای، اسید گزیلک اورسودئو اسید و یا داروهای دیگر را تجویز کند.

3. مراقبت‌های پزشکی مستمر:

   – در صورت بیماری کبد چرب پیشرفته یا سیروز کبد، ممکن است نیاز به مراقبت‌های پزشکی مستمر و دیدارهای مکرر با پزشک داشته باشید. در این موارد، پزشک شما ممکن است برنامه‌ی درمانی مناسب‌تری برای شما تنظیم کند.

اهمیت رعایت این تغییرات سبک زندگی در درمان کبد چرب بسیار مهم است. همچنین باید تا پیشرفت بیماری و تشخیص‌های دقیق‌تر، همراه با پزشک خود باشید تا بهترین راه‌های مراقبت از کبد خود را تعیین کنید. همچنین، اجرای دقیق و پیوسته برنامه‌های درمانی و مراجعه به پزشک به موقع می‌تواند از پیشرفت بیماری جلوگیری کند و مشکلات جدی‌تری در آینده را کاهش دهد.

رژیم کبدچرب
رژیم کبدچرب

لیست غذاهای مفید برای درمان کبد چرب

برای کبد چرب چی بخوریم؟

برای درمان کبد چرب، می‌توان از رژیم غذایی سالم و مناسبی استفاده کرد که به کاهش چربی کبد و بهبود عملکرد آن کمک کند. در ادامه، لیستی از غذاها و مواد غذایی مفید برای درمان کبد چرب آورده شده است:

1. میوه‌ها: مصرف میوه‌ها غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها و فیبر است که به بهبود کبد و کاهش چربی کمک می‌کنند. میوه‌هایی مانند سیب، زردآلو، هلو، توت‌ها، تمشک، پرتقال، گوجه‌فرنگی، و هندوانه مفید هستند.

2. سبزیجات: سبزیجات حاوی فیبر و آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی هستند که به کاهش التهاب کبد کمک می‌کنند. از سبزیجاتی مانند اسفناج، بروکلی، کلم، کرفس، گیاهان خوراکی و بادمجان استفاده کنید.

3. ماهی‌ها: ماهی‌ها حاوی اسیدهای چرب امگا-۳ هستند که به سلامت کبد کمک می‌کنند. ماهی‌هایی مانند سردار، ماهی قزل‌آلا و ماهی‌های چرب کمتر مانند ماهی ماهی قزل‌آلا خوش‌تیما و ماهی تون مفید هستند.

4. غلات کامل: استفاده از غلات کامل مانند برنج کامل‌گندی، گندم کامل، جو و شوید است که حاوی فیبر و مواد مغذی مفیدی هستند.

5. آجیل و دانه‌ها: انواع آجیل مانند گردو، بادام، پسته و همچنین دانه‌ها مانند کدو و کدو حلوایی می‌توانند به کاهش چربی کبد کمک کنند.

6. چای سبز: مصرف چای سبز که حاوی آنتی‌اکسیدان‌ها و فلاونوئیدهای طبیعی است، به بهبود کبد کمک می‌کند.

همچنین، مصرف مواد غذایی با قند خراب‌کننده و چربی‌های اشباع شده را کاهش دهید. همچنین مصرف میزان متعادلی از پروتئین‌ها نیز مهم است. بهتر است به میزان و نوع مواد مصرفی خود دقت کنید و از مشاوره پزشکی و متخصص تغذیه استفاده کنید تا رژیم غذایی مناسب برای شما تنظیم شود. همچنین اطمینان حاصل کنید که بیشترین تغذیه ممکن را از غذاهای طبیعی و غنی از مواد مغذی می‌بینید و از محصولات پرپروسه و غذاهای ناسالم خودداری کنید.

برای کبد چرب چی نخوریم؟

رژیم کبدچرب
رژیم کبدچرب

برای کاهش کبد چرب و بهبود وضعیت کبد، باید از مصرف برخی مواد غذایی خودداری کنید که ممکن است به وضعیت کبد نقض و آسیب برسانند. در زیر لیستی از مواد غذایی و نوشیدنی‌هایی که بهتر است در کبد چرب اجتناب کنید، آورده شده است:

1. چربی‌های اشباع شده و ترانس: مصرف غذاها حاوی چربی‌های اشباع شده و ترانس به کاهش عملکرد کبدی و تجمع چربی در سلول‌های کبد کمک می‌کند. این نوع چربی‌ها عمدتاً در مواد غذایی پرچرب مانند کره، چربی حیوانی، روغن نخل، روغن کلزا، آب‌نبات‌ها و تولیدات غذایی پروسه‌شده و قندهای پخته یافت می‌شوند. به جای اینها از روغن‌های نباتی مانند روغن زیتون و روغن کانولا و همچنین از چربی‌های نیمه‌جامد مانند مارگارین استفاده کنید.

2. قند و شکر اضافه شده: مصرف مقدار زیاد قند و شکر اضافه شده می‌تواند باعث افزایش وزن و تجمع چربی در کبد شود. بهتر است مصرف قند اضافه شده را کاهش دهید و به جای آن از منابع طبیعی قند مانند میوه‌ها استفاده کنید.

3. الکل: مصرف الکل یکی از عوامل اصلی بیماری کبد چرب الکلی (AFLD) است. اگر به کبد چرب دچار هستید، باید کاملاً از مصرف الکل خودداری کنید.

4. نمک: مصرف زیاد نمک می‌تواند باعث افزایش فشار خون و افزایش خطر بروز بیماری‌های کبدی شود. بهتر است مصرف نمک را کاهش دهید و از غذاها و سس‌های حاوی نمک زیاد خودداری کنید.

5. مواد پرپروسه: مصرف غذاها و نوشیدنی‌های پرپروسه که شامل مواد افزوده‌شده، رنگ‌ها و نگهدارنده‌ها هستند، به کبد آسیب می‌زند. بهتر است از مصرف این نوع مواد پرهیز کنید و به جای آن از غذاهای طبیعی و غیرپرپروسه استفاده کنید.

اهمیت رعایت این توصیه‌ها برای بهبود کبد چرب بسیار مهم است. همچنین بهتر است تغییرات سبک زندگی خود را نیز متناسب با نکات بالا اعمال کنید و در صورت نیاز با مشاوره پزشکی و متخصص تغذیه همراه باشید تا بهترین راهکارهای مراقبت از کبد خود را پیاده‌سازی کنید.

نحوه پاکسازی کبد چرب با رژیم غذایی

پاکسازی کبد چرب با رژیم غذایی مناسب می‌تواند به کاهش تجمع چربی در کبد و بهبود عملکرد آن کمک کند. اما باید توجه داشته باشید که “پاکسازی کبد” عبارتی است که معمولاً توسط افراد و محصولات تجاری برای تبلیغ و عرضه‌ی محصولات خاص استفاده می‌شود و مفهوم علمی دقیقی ندارد.

رژیم غذایی مناسب برای کاهش کبد چرب باید شامل مواد غذایی سالم و خوش‌تهیه باشد و از مواردی که در مطلب قبلی ذکر شد (مانند مصرف سبزیجات و میوه‌ها، ماهی‌ها، غلات کامل، آجیل و دانه‌ها، چای سبز و …) بهره گرفت. همچنین به موارد زیر نیز توجه کنید:

1. کاهش قند و شکر اضافه: از مصرف زیاد قند و شکر اضافه که می‌تواند به افزایش ترشح انسولین و چربی کبد کمک کند، خودداری کنید.

2. کاهش چربی‌های اشباع شده و ترانس: از مواد غذایی حاوی چربی‌های اشباع شده و ترانس که می‌توانند به کبد آسیب برسانند، خودداری کنید.

3. مصرف آب کافی: مطمئن شوید که مقدار کافی آب روزانه می‌نوشید تا بدن خود را از سموم و ضایعات تخلیص دهد.

4. مصرف مواد افزوده‌شده و غذاهای پرپروسه: از مصرف مواد افزوده‌شده و غذاهای پرپروسه که ممکن است باعث افزایش چربی کبد شوند، خودداری کنید.

5. مصرف الکل: مصرف الکل به هیچ وجه توصیه نمی‌شود، به ویژه اگر مبتلا به کبد چرب هستید.

مهم است که تغییرات سبک زندگی و رژیم غذایی را به صورت مداوم و پیوسته اجرا کنید و در صورت نیاز با مشاوره پزشکی و متخصص تغذیه همراه باشید تا راهکارهای مراقبت از کبد خود را به‌درستی پیاده‌سازی کنید. اجرای منظم و صحیح تغییرات در رژیم غذایی و سبک زندگی می‌تواند به بهبود کبد چرب و بهبود کلی سلامتی شما کمک کند.

رژیم کبدچرب
رژیم کبدچرب

صبحانه رژیمی برای کبد چرب

صبحانه رژیمی مناسب برای کبد چرب باید حاوی مواد غذایی سالم، پرفیبر و با انرژی کافی باشد. مصرف صبحانه سالم می‌تواند به کنترل سطح قند خون، کاهش چربی‌های کبدی و بهبود عملکرد کبد کمک کند. در ادامه، چند ایده برای صبحانه‌های رژیمی برای کبد چرب آورده شده است:

1. سوپ گیاهی: یک برشه سوپ گیاهی غنی از سبزیجات مثل اسفناج، کرفس، پیاز، نعنا و گیاهان دیگر را می‌توانید به همراه طعم‌دهنده‌های طبیعی مانند زرشک یا لیمون آب تهیه کنید.

2. ادویه‌های محلی: از ادویه‌های محلی مانند زیره، زعفران، کرفس، گشنیز و … برای تنوع طعم در سوپ‌ها و غذاها استفاده کنید.

3. پنکیک کدو حلوایی: پنکیک کدو حلوایی سبزیجاتی و خوشمزه‌ای است که می‌تواند به عنوان یک صبحانه خوشمزه و مغذی در رژیم کبد چرب مصرف شود.

4. آرد جو با میوه‌ها: آرد جو حاوی فیبر غنی است و می‌توانید آن را با میوه‌های تازه مثل توت، آلبالو یا زردآلو ترکیب کنید.

5. نان کامل‌گندی با افوکادو: نان کامل‌گندی با افوکادو خام و فلفل سیاه روی آن یک صبحانه خوشمزه و مغذی است که می‌تواند انرژی لازم برای روز را به شما بدهد.

6. ماست یا دوغ با تخم مرغ: ماست یا دوغ با تخم مرغ می‌توانند یک صبحانه ساده و خوشمزه با پروتئین کافی باشند.

7. آووکادو ترکیب‌شده با ماست و سبزیجات: می‌توانید آووکادو را خرد کنید و با ماست، ریحان، نعنا و سبزیجات دیگر ترکیب کنید.

نکته مهم این است که در صبحانه‌هایتان از مواد غذایی با انرژی بالا و مغذی استفاده کنید و سعی کنید از مواد غذایی پرپروسه، شکر اضافه شده و چربی‌های اشباع شده که به کبد چرب آسیب می‌زنند، دوری کنید. همچنین همراهی با متخصص تغذیه می‌تواند به شما کمک کند تا رژیم غذایی مناسبی برای کاهش کبد چرب و بهبود عملکرد آن داشته باشید.

ناهار برای کبد چرب

ناهار رژیمی برای کبد چرب باید حاوی مواد غذایی مغذی، با انرژی کافی و کم چرب باشد. مصرف ناهارهای سالم و مناسب می‌تواند به کنترل سطح قند خون، کاهش چربی‌های کبدی و بهبود عملکرد کبد کمک کند. در ادامه، چند ایده برای ناهار رژیمی برای کبد چرب آورده شده است:

1. سالاد میوه و سبزیجات: سالادی از میوه‌های تازه و سبزیجات به همراه روغن زیتون و یا سس سالاد خامه‌ای تهیه کنید.

2. ماهی مخلوط با سبزیجات: می‌توانید ماهی مثل سردار یا ماهی قزل‌آلا را با سبزیجات تهیه کنید.

3. نان کامل‌گندی با گوجه‌فرنگی و آووکادو: یک نان کامل‌گندی با پوره گوجه‌فرنگی و برش‌های نازک آووکادو ترکیب کنید.

4. آب‌پنیر: آب‌پنیر با کمی آووکادو یا زردآلوی خرد‌شده تهیه کنید.

5. قارچ مخلوط با سبزیجات: قارچ سرخ‌شده را با سبزیجات ترکیب کنید و به همراه یک پنیر کم چرب مصرف کنید.

6. خوراک چند سبزی: می‌توانید مخلوطی از سبزیجات مثل اسفناج، کرفس، ریحان و … را به همراه آب‌پنیر تهیه کنید.

7. سوپ گیاهی: سوپی از سبزیجات مثل اسفناج، کرفس، پیاز، نعنا و گیاهان دیگر با طعم‌دهنده‌های طبیعی مانند زرشک یا لیمون آب تهیه کنید.

نکته مهم این است که در ناهارهایتان از مواد غذایی با انرژی بالا و مغذی استفاده کنید و سعی کنید از مواد غذایی پرپروسه، شکر اضافه شده و چربی‌های اشباع شده که به کبد چرب آسیب می‌زنند، دوری کنید. همچنین همراهی با متخصص تغذیه می‌تواند به شما کمک کند تا رژیم غذایی مناسبی برای کاهش کبد چرب و بهبود عملکرد آن داشته باشید.

میان وعده برای کبد چرب

میان وعده‌ها می‌توانند در رژیم غذایی برای کبد چرب بسیار مفید باشند، زیرا می‌توانند از افزایش سطح قند خون پیشگیری کنند، احساس گرسنگی را کاهش داده و میزان مصرف غذا در وعده‌های اصلی را کمتر کنند. اما انتخاب میان وعده‌ها باید با دقت انجام شود و از مواد غذایی سالم و مفید تشکیل شود. در زیر چند ایده برای میان وعده‌های مناسب برای کبد چرب آورده شده است:

1. میوه‌ها: مصرف میوه‌های تازه و طبیعی مانند سیب، پرتقال، هلو، خرما و انگور به عنوان میان وعده بسیار مفید است. این میوه‌ها حاوی فیبر، ویتامین‌ها و آنتی‌اکسیدان‌ها هستند که به سلامت کبد کمک می‌کنند.

2. میان وعده‌های پروتئینی: از میان وعده‌های حاوی پروتئین مثل ماست یا دوغ کم چرب، بادام زمینی، تخم‌مرغ مسلوق یا پنیر پنیر سفید استفاده کنید. پروتئین‌ها به کاهش احتمال افزایش چربی کبد کمک می‌کنند.

3. سوپ‌های گیاهی: میان وعده‌های سوپ‌های گیاهی مثل سوپ گردویی، سوپ لوبیا سبز، سوپ لوبیای مکزیکی و غیره نیز به عنوان یک انتخاب سالم و خوشمزه برای کبد چرب می‌توانند مفید باشند.

4. میان وعده‌های غنی از فیبر: از میان وعده‌های حاوی فیبر مانند آووکادو تهیه شده با نان کامل‌گندی، سبزیجات تازه یا ترکیب‌های میوه‌ای مانند توت‌فرنگی و نارنگی با یوگورت استفاده کنید.

5. خوراک گیاهی: میان وعده‌های گیاهی مثل پیاز سوخاری یا کاهو با تندرنیس خرما می‌تواند به عنوان انتخاب‌هایی سالم و خوشمزه برای کبد چرب استفاده شوند.

نکته مهم این است که میان وعده‌ها باید سبک و کم چرب باشند و از مواد غذایی ناسالم و با انرژی بالا، شکر اضافه شده و چربی‌های اشباع شده که به کبد چرب آسیب می‌زنند، دوری کنید. همچنین، همراهی با متخصص تغذیه می‌تواند به شما کمک کند تا رژیم غذایی مناسبی برای کاهش کبد چرب و بهبود عملکرد آن داشته باشید.

شام برای کبد چرب

شام رژیمی برای کبد چرب باید حاوی مواد غذایی سالم، با انرژی کافی و کم چرب باشد. مصرف شام‌های سالم و متنوع می‌تواند به کاهش چربی‌های کبدی و بهبود عملکرد کبد کمک کند. در ادامه، چند ایده برای شام رژیمی برای کبد چرب آورده شده است:

1. مرغ یا ماهی پخته: می‌توانید مرغ یا ماهی را با حرارت ملایم و بدون چربی اضافه پخته و با سبزیجات تازه سرو کنید.

2. سالاد کم چرب: سالادی از سبزیجات تازه مانند خیار، گوجه‌فرنگی، فلفل دلمه، ریحان و غیره را با یک مقدار کم چربی سرو کنید.

3. نان کامل‌گندی با افوکادو و کره بادام زمینی: یک نان کامل‌گندی با خرد کردن آووکادو و یک لایه نازک کره بادام زمینی تهیه کنید.

4. ماست یا دوغ با سبزیجات: می‌توانید ماست یا دوغ را با سبزیجات تازه و نیم‌چرب سرو کنید.

5. خوراک چند سبزی: می‌توانید مخلوطی از سبزیجات مثل اسفناج، کرفس، ریحان و … را با کمی روغن زیتون و زعفران تهیه کنید.

6. پیاز سوخاری: پیاز را در روغن زیتون به صورت سوخاری کنید و با سبزیجات تازه میوه‌ها سرو کنید.

7. سوپ گیاهی: سوپی از سبزیجات مثل اسفناج، کرفس، پیاز، نعنا و گیاهان دیگر با طعم‌دهنده‌های طبیعی مانند زرشک یا لیمون آب تهیه کنید.

نکته مهم این است که در شام‌هایتان از مواد غذایی با انرژی بالا و مغذی استفاده کنید و سعی کنید از مواد غذایی پرپروسه، شکر اضافه شده و چربی‌های اشباع شده که به کبد چرب آسیب می‌زنند، دوری کنید. همچنین همراهی با متخصص تغذیه می‌تواند به شما کمک کند تا رژیم غذایی مناسبی برای کاهش کبد چرب و بهبود عملکرد آن داشته باشید.

3 مدل از بهترین نوشیدنی های مفید برای کبد چرب

رژیم کبدچرب
رژیم کبدچرب

برای کبد چرب، می‌توانید از نوشیدنی‌های طبیعی و مفیدی که به کبد کمک می‌کنند، استفاده کنید. در زیر سه مدل از بهترین نوشیدنی‌های مفید برای کبد چرب آورده شده است:

1. آب لیمون: آب لیمون یک نوشیدنی ساده و مفید است که می‌تواند به بهبود کبد کمک کند. لیمون حاوی ویتامین C و آنتی‌اکسیدان‌های قوی است که به تخلیص بدن از سموم کمک می‌کند. افزایش مصرف آب لیمون می‌تواند به بهبود کبد چرب کمک کند.

2. چای سبز: چای سبز حاوی آنتی‌اکسیدان‌های قوی مانند کاتچین‌ها است که می‌توانند به کاهش التهاب کبد و کنترل چربی کبد کمک کنند. مصرف منظم چای سبز می‌تواند به بهبود عملکرد کبد و کاهش کبد چرب منجر شود.

3. آب‌پنیر: آب‌پنیر یک نوشیدنی طبیعی و مفید است که به خنک‌کننده و آرامش‌بخش بودن شناخته شده است. مصرف آب‌پنیر می‌تواند به تخلیص بدن از سموم و ضایعات کمک کند و در نتیجه به بهبود کبد چرب کمک کند.

توجه داشته باشید که این نوشیدنی‌ها مکمل رژیم غذایی مناسب برای کبد چرب هستند و همچنین مهم است که از مواد غذایی ناسالم و مضر برای کبد چرب، مانند الکل، شکر اضافه شده و چربی‌های اشباع شده، دوری کنید. همچنین، بهتر است به عنوان یک راهنما و منبع معتبر، با مشاوره پزشکی و متخصص تغذیه مشورت کنید تا رژیم غذایی مناسب و بهینه برای شما تنظیم شود و بتوانید با استفاده از نوشیدنی‌های مفید به بهبود وضعیت کبد خود کمک کنید.

میوه های مفید برای کبد چرب

مصرف میوه‌های طبیعی و مفید می‌تواند به بهبود وضعیت کبد چرب کمک کند، زیرا این میوه‌ها حاوی آنتی‌اکسیدان‌ها، فیبر، ویتامین‌ها و مواد مغذی مهمی هستند که به کبد و سیستم گوارشی کمک می‌کنند. در زیر تعدادی از میوه‌های مفید برای کبد چرب آمده است:

1. انار: انار حاوی آنتی‌اکسیدان‌های قوی مانند پلی‌فنول‌ها و تانن‌ها است که می‌تواند به کاهش التهاب کبد کمک کند.

2. آووکادو: آووکادو حاوی چربی‌های نیمه‌جامد و ناساتوره است که به کاهش سطح چربی کبد کمک می‌کند و همچنین باعث افزایش سطح کلسترول خوب (HDL) در خون می‌شود.

3. توت‌فرنگی: توت‌فرنگی حاوی آنتی‌اکسیدان‌های مختلفی از جمله ویتامین C، فیبر و فلاونوئیدهاست که می‌تواند به بهبود عملکرد کبد کمک کند.

4. نارنگی: نارنگی حاوی ویتامین C، پکتین و آنتی‌اکسیدان‌ها است که می‌تواند به تخلیص بدن از سموم و بهبود کبد چرب کمک کند.

5. کیوی: کیوی حاوی ویتامین C، اسید فولیک، پتاسیم و فیبر است که به سلامتی کبد و سیستم گوارشی کمک می‌کند.

6. سیب: سیب حاوی فیبر و پکتین است که به تنظیم سطح قند خون کمک می‌کند و به کاهش چربی کبد کمک می‌کند.

7. خرما: خرما حاوی فیبر غنی است که به سلامت کبد و سیستم گوارشی کمک می‌کند.

8. هویج: هویج حاوی ویتامین A و آنتی‌اکسیدان‌ها است که به بهبود عملکرد کبد کمک می‌کند.

اهمیت تنوع و متعادل بودن میوه‌های مصرفی بسیار مهم است. در نهایت، بهتر است با مشاوره پزشکی و متخصص تغذیه همراه باشید تا بتوانید رژیم غذایی مناسب و بهینه برای کاهش کبد چرب و بهبود عملکرد آن داشته باشید.

طب سنتی و کبد چرب

طب سنتی یا طب سنتی معمولاً به مجموعه‌ای از روش‌ها و درمان‌های قدیمی و سنتی اشاره دارد که از قدیم‌الایام توسط اقوام و فرهنگ‌های مختلف به عنوان راهکارهای درمانی استفاده می‌شده‌اند. این روش‌ها بر اساس دانش و تجربیات به دست آمده از نسل به نسل منتقل می‌شوند و ممکن است شامل استفاده از گیاهان دارویی، رژیم‌های غذایی خاص، ماساژ، یوگا و سایر تمرینات تندرستی باشد.

در خصوص کبد چرب نیز، طب سنتی برخی روش‌ها و رژیم‌های درمانی را توصیه می‌کند که ممکن است به کاهش کبد چرب کمک کنند. این توصیه‌ها معمولاً مرتبط با مصرف برخی گیاهان دارویی، استفاده از تغذیه‌های خاص و روش‌های طب سنتی مرتبط با سیستم گوارشی و کبد می‌باشد.

به عنوان مثال، برخی از گیاهان دارویی معمولاً به عنوان طرفداران طب سنتی برای کمک به کبد چرب به شناخته‌شده‌اند. به عنوان نمونه، برخی گیاهان مانند پنجه گاوی، شیرین بیان، زرشک، کرفس و … به عنوان گیاهان مفید برای بهبود کبد چرب مطرح شده‌اند.

همچنین، برخی تغذیه‌های خاص مانند استفاده از زرده‌تخم‌مرغ و روغن زیتون، کاهش مصرف مواد شیرین‌کننده و چربی‌های اشباع شده، افزایش مصرف سبزیجات و میوه‌ها، و محدود کردن مصرف آب پراکنده و الکل نیز به عنوان روش‌های طب سنتی برای کاهش کبد چرب مطرح شده‌اند.

هرچند که طب سنتی ویژگی‌ها و اصول خاص خود را دارد و برخی از اصول و مشورت‌های آن می‌توانند مفید باشند، اما مهم است که از تمام اطلاعات و توصیه‌ها با دقت استفاده کنید. همچنین، بهتر است همیشه با متخصصین پزشکی و تغذیه مشورت کنید تا بتوانید راهکارهای مناسب و منطبق با وضعیت شما انتخاب کنید و درمان مناسبی برای کبد چرب خود را پیش بگیرید.

رژیم غذایی کبد چرب الکلی
رژیم کبدچرب
رژیم کبدچرب

رژیم غذایی کبد چرب الکلی برای افرادی است که کبد چرب به دلیل مصرف زیاد الکل تجربه می‌کنند. افرادی که الکل را بطور مداوم و بیش از حد مصرف می‌کنند، خطر ابتلا به کبد چرب الکلی را تجربه می‌کنند که ممکن است به مشکلات جدی کبدی منجر شود. در اینجا چند نکته در مورد رژیم غذایی کبد چرب الکلی آورده شده است:

1. کاهش یا قطع مصرف الکل: اولین قدم در رژیم غذایی کبد چرب الکلی کاهش یا قطع مصرف الکل است. مصرف الکل باعث تجمع چربی‌ها در کبد می‌شود و با قطع آن، فرصت بهبود وضعیت کبد افزایش می‌یابد.

2. مصرف غذاهای سالم و خوش‌تهیه شده: تغذیه سالم با مصرف غذاهای تازه، سبزیجات، میوه‌ها و مواد غذایی با ارزش غذایی بالا، بهبود کبد را تسریع می‌کند.

3. مصرف فیبر: مصرف مواد غذایی حاوی فیبر مانند سبزیجات، میوه‌ها و محصولات غله کمک به کاهش چربی‌ها و بهبود عملکرد کبد می‌کند.

4. مصرف آب: مصرف آب به مقدار کافی برای تخلیص بدن از سموم و ضایعات کمک می‌کند.

5. کاهش مصرف چربی‌های اشباع شده و شکر اضافه شده: مصرف چربی‌های اشباع شده و شکر اضافه شده باعث تجمع چربی در کبد می‌شود، بنابراین کاهش مصرف آنها توصیه می‌شود.

6. مصرف مکمل‌های ویتامینی و معدنی: مصرف مکمل‌های ویتامینی و معدنی به ویژه ویتامین‌های گروه B و ویتامین E می‌تواند به بهبود عملکرد کبد کمک کند.

7. مصرف پروتئین: مصرف پروتئین‌های با کیفیت مانند ماهی، مرغ، تخم مرغ و لبنیات کم چرب به کبد کمک می‌کند.

8. نظارت پزشکی: مهم است که در رژیم غذایی کبد چرب الکلی، نظارت پزشکی را دنبال کنید و همیشه با متخصص تغذیه و پزشک خود مشورت کنید تا رژیم غذایی مناسب و متناسب با وضعیت شما را تعیین کنند.

مهمترین نکته این است که رژیم غذایی کبد چرب الکلی باید به همراه دستورهای پزشکی و متخصص تغذیه تعیین شود و همچنین تغییرات مطرح شده ممکن است بسته به وضعیت صحی و نیازهای شما تغییر کنند.

نقش ورزش در داشتن کبد سالم

ورزش به عنوان یک فاکتور مهم در داشتن کبد سالم و بهبود عملکرد آن نقش بسیار مهمی دارد. ورزش و فعالیت‌های بدنی می‌توانند به صورت مستقیم و غیرمستقیم به بهبود سلامت کبد کمک کنند. در ادامه، برخی از نقش‌های ورزش در داشتن کبد سالم آورده شده است:

1. کاهش چربی‌های کبدی: ورزش و فعالیت‌های بدنی منجر به افزایش متابولیسم چربی‌ها می‌شود و باعث کاهش میزان چربی‌های تجمعی در کبد می‌گردد. این موضوع بهبود کبد چرب را تسهیل می‌کند.

2. کنترل قند خون: ورزش می‌تواند به بهبود تعادل قند خون کمک کند. مصرف بالای قند می‌تواند به چربی کبد منتهی شود، ورزش به کنترل سطح قند خون کمک کرده و از کبد چرب جلوگیری می‌کند.

3. افزایش انرژی: ورزش به افزایش سطح انرژی و تقویت عمومی بدن کمک می‌کند. با داشتن انرژی بیشتر، فعالیت‌های روزانه شما می‌تواند بهتر انجام شود و کبد نیز از این بهره‌مند می‌شود.

4. کاهش عوارض چربی‌های کبدی: ورزش می‌تواند به بهبود علائم و نشانه‌های کبد چرب کمک کند. مثلاً می‌تواند کاهش درد و تورم کبد را تسهیل کند.

5. بهبود عملکرد کلی کبد: ورزش و فعالیت بدنی به بهبود عملکرد کلی کبد کمک می‌کند و می‌تواند ریزساختار آن را بهبود بخشد.

6. افزایش تولید آنتی‌اکسیدان‌ها: ورزش می‌تواند به افزایش تولید آنتی‌اکسیدان‌ها در بدن کمک کند که می‌تواند به کاهش استرس اکسیداتیو و آسیب به کبد کمک کند.

همچنین، ورزش می‌تواند به بهبود عملکرد کلی سیستم گوارشی کمک کند، که این نیز بازتاب مستقیم در بهبود کبد و سلامت آن خواهد داشت. بنابراین، اضافه کردن ورزش به روزمره‌ها و ترکیب آن با رژیم غذایی مناسب می‌تواند به بهبود کبد و حفظ سلامت عمومی بدن کمک کند. قبل از شروع هر نوع برنامه ورزشی، همیشه بهتر است با پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید تا برنامه‌ای مناسب و متناسب با وضعیت شما تنظیم شود.

رژیم مدیترانه ای برای کبد چرب

رژیم کبدچرب
رژیم کبدچرب

رژیم مدیترانه‌ای یک رژیم غذایی سالم و متنوع است که بر اساس مصرف میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل، ماهی، مواد گیاهی، روغن زیتون و محصولات لبنی کم چرب استوار است. این نوع رژیم غذایی معمولاً باعث کاهش مصرف چربی‌های اشباع شده و افزایش مصرف چربی‌های نیمه‌جامد و ناساتوره، فیبر، آنتی‌اکسیدان‌ها و ویتامین‌ها می‌شود که می‌تواند به کاهش کبد چرب کمک کند و عوارض آن را کاهش دهد.

در رژیم مدیترانه‌ای، میان وعده‌ها نیز می‌توانند شامل مواد غذایی سالم و مناسب برای کبد چرب باشند. برخی از ایده‌های میان وعده‌های مدیترانه‌ای برای کبد چرب عبارتند از:

1. میوه‌ها: مصرف میوه‌های تازه و فصلی مانند انگور، هلو، خرما و پرتقال به عنوان میان وعده بسیار مفید است. این میوه‌ها حاوی فیبر، ویتامین‌ها و آنتی‌اکسیدان‌ها هستند که به سلامت کبد کمک می‌کنند.

2. آووکادو: استفاده از آووکادو به عنوان یک میان وعده سالم می‌تواند به کاهش کبد چرب و بهبود عملکرد آن کمک کند. آووکادو حاوی چربی‌های نیمه‌جامد و ناساتوره است که می‌تواند به کاهش کبد چرب کمک کند.

3. ماست یا دوغ کم چرب: مصرف ماست یا دوغ کم چرب به عنوان میان وعده می‌تواند به تأمین پروتئین و کاهش میزان چربی‌های تجمعی در کبد کمک کند.

4. پنیر پنیر سفید: مصرف پنیر پنیر سفید کم چرب به عنوان میان وعده می‌تواند به تأمین کلسیم و پروتئین و حمایت از سلامت کبد کمک کند.

5. سبزیجات تازه: میان وعده‌های حاوی سبزیجات تازه و کم چرب مانند خیار، گوجه‌فرنگی و هویج به سلامت کبد کمک می‌کنند.

6. آجیل‌ها: استفاده از آجیل‌های تازه و طبیعی مانند بادام و پسته به عنوان میان وعده مفید است. آجیل‌ها حاوی چربی‌های ناساتوره و مواد مغذی مفید هستند.

همچنین، به عنوان یک نکته، این رژیم غذایی باید با دقت و تعادل تعیین شود و بهتر است همراهی با متخصص تغذیه برای تنظیم یک رژیم غذایی مناسب و منطبق با وضعیت شما داشته باشید. این به شما کمک می‌کند تا رژیم غذایی صحیح و متناسب با کبد چربتان داشته باشید و از نتایج مثبت آن بهره‌مند شوید.

بهترین رژیم برای کبد چرب چه رژیمی است؟
رژیم کبدچرب
رژیم کبدچرب

بهترین رژیم برای کبد چرب، رژیمی است که شامل مصرف مواد غذایی سالم، تغذیه متنوع و متعادل، کاهش مصرف چربی‌های اشباع شده و شکر اضافه شده، افزایش مصرف فیبر، و مدیریت وزن باشد. رژیم غذایی متناسب با کبد چرب باید به کاهش چربی تجمعی در کبد کمک کند و به عملکرد بهتر این عضو اهمیت بدهد.

رژیم مدیترانه‌ای به عنوان یکی از بهترین رژیم‌های برای کبد چرب شناخته می‌شود. این رژیم غذایی شامل مصرف میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل، ماهی، مواد گیاهی، روغن زیتون و محصولات لبنی کم چرب استوار است. این رژیم غذایی به کاهش مصرف چربی‌های اشباع شده و افزایش مصرف چربی‌های نیمه‌جامد و ناساتوره، فیبر، آنتی‌اکسیدان‌ها و ویتامین‌ها کمک می‌کند و می‌تواند به بهبود کبد چرب کمک کند.

علاوه بر رژیم مدیترانه‌ای، رژیم غذایی DASH (رویاهای رژیمی برای متوقف کردن فشار خون) نیز به عنوان یک رژیم مفید برای کبد چرب شناخته شده است. این رژیم غذایی بر اساس مصرف میوه‌ها، سبزیجات، محصولات لبنی کم چرب، غلات کامل، ماهی، گوشت سفید و آجیل‌ها تأکید دارد و می‌تواند به کاهش چربی‌های تجمعی در کبد کمک کند.

همچنین، رعایت میزان مصرف کالری مناسب و اجتناب از مواد غذایی با انرژی بالا و مضر مانند شکر اضافه شده، چربی‌های اشباع شده، آب پراکنده و الکل نیز برای کاهش کبد چرب بسیار مهم است.

مهمترین نکته این است که هر رژیم غذایی برای هر فرد باید با توجه به نیازها و ویژگی‌های فردی انتخاب شود. همچنین، همراهی با متخصص تغذیه و پزشک می‌تواند به شما کمک کند تا رژیم غذایی مناسب و منطبق با وضعیت شما داشته باشید و بهترین نتیجه را در کاهش کبد چرب و بهبود سلامت کبد بدست آورید.

رژیم غذایی کبد چرب در دوران بارداری

در دوران بارداری، مراقبت از سلامت کبد و رژیم غذایی مناسب برای کبد چرب اهمیت بالایی دارد. این مرحله از زندگی به دلیل تغییرات هورمونی و نیازهای اضافی برای رشد جنین، نیازمند تغذیه بهینه و متعادل است. برای کبد چرب در دوران بارداری، می‌توانید از موارد زیر رعایت کنید:

1. مصرف میوه‌ها و سبزیجات: انواع میوه‌ها و سبزیجات غنی از فیبر و آنتی‌اکسیدان‌ها که مفید برای کبد هستند را به رژیم غذایی خود اضافه کنید. انتخاب میوه‌ها و سبزیجات تازه و فصلی اهمیت دارد.

2. مصرف غلات کامل: جایگزین کردن غلات رفینه شده با غلات کامل مانند گندم کامل، برنج قهوه‌ای و جو به کاهش ریسک کبد چرب کمک می‌کند.

3. مصرف پروتئین‌های با کیفیت: پروتئین‌های با کیفیت مانند ماهی، مرغ، تخم‌مرغ، لبنیات کم چرب و محصولات گوشت سفید انتخاب بهتری هستند تا پروتئین‌های با اندازه بزرگ و چربی‌های اشباع شده.

4. کاهش مصرف چربی‌های اشباع شده و شکر اضافه شده: مصرف چربی‌های اشباع شده و شکر اضافه شده ممکن است به کبد چرب آسیب بزند، بنابراین تلاش کنید از آنها کمتر استفاده کنید.

5. مصرف آب به میزان کافی: مصرف آب به میزان کافی برای تخلیص بدن از سموم و حفظ سلامتی کبد مهم است. آب می‌تواند به حفظ تعادل آبی بدن کمک کند.

6. مصرف مکمل‌های ویتامینی و معدنی: در صورت نیاز و بعد از مشورت با پزشک، مصرف مکمل‌های ویتامینی و معدنی مانند ویتامین‌های گروه B و ویتامین D می‌تواند به بهبود عملکرد کبد کمک کند.

همچنین، همیشه مهم است که قبل از اعمال تغییرات در رژیم غذایی خود، با پزشک یا متخصص تغذیه خود مشورت کنید تا رژیم غذایی مناسب و منطبق با نیازهای شما در دوران بارداری تعیین شود. همچنین، مراقبت از وزن مناسب و نظارت منظم بر وضعیت سلامت کبد می‌تواند به بهبود کبد چرب و سلامت عمومی در دوران بارداری کمک کند.

رژیم کبدچرب
رژیم کبدچرب

ما را در اینستاگرام دنبال کنید…

برای تشخیص کبد چرب، پزشک معمولاً با انجام تاریخچه پزشکی و تحلیل علائم بالینی شما شروع به ارزیابی می‌کند. برخی از آزمون‌ها و روش‌های تشخیصی ممکن است شامل آزمایش خون برای سطوح آنزیم‌های کبدی، آلتراسونوگرافی (سونوگرافی کبدی)، CT اسکن، MRI کبدی، و یا ارزیابی بازتاب کبدی با بیوپسی کبدی باشد.

درمان کبد چرب به عوامل مختلفی اعم از تغییرات در رژیم غذایی (تغذیه مناسب، کاهش مصرف چربی و قند، افزایش مصرف میوه‌ها و سبزیجات)، افزایش فعالیت بدنی، کاهش وزن (در صورت چاقی)، و همچنین در صورت نیاز، درمان بیماری‌های زمینه‌ای از جمله دیابت، هیپرتری‌گلیسریدمی و غیره تمرکز دارد.

مهم است که برای درمان کبد چرب و انجام تغییرات مورد نیاز در روش زندگی، به هدایت پزشک و متخصصان مراقبه خود اعتماد کنید.