منظور از صبحانه رژیمی، صبحانه ای است که بر اساس اصول رژیم  کاهش وزن درمانی مطالعه و فرموله شده است. بنابراین، بسته به مورد، یک صبحانه رژیمی می تواند برای درمان آسیب شناسی های متابولیک یا برای کاهش هر گونه اضافه وزن جدی مورد استفاده قرار گیرد (همچنین آسیب شناسی تلقی می شود، زیرا اغلب با تغییرات متابولیکی مختلف همراه است).

همچنین باید تأکید کرد که در زمینه تناسب اندام، فرهنگ زیبایی شناختی و به طور کلی رفاه، واژه «صبحانه رژیمی» می تواند معنای مبهم و مخدوش تری پیدا کند. در این زمینه ها، اصطلاح “رژیمی” معنایی عمومی به خود می گیرد و اغلب به عنوان مترادف این موارد درک می شود: کالری کم، سهولت گوارش و مفید بودن در “بازگشت به اندام” (در مد روز بعد از تعطیلات یا قبل از تابستان).

پس نباید اشتباه کنیم که «غذای رژیمی» را با یک «غذای رژیمی» اشتباه درک کنیم (همانطور که در مقاله: «میان وعده های غذایی» توضیح داده شد). این توضیح برای تاکید بر اهمیت تغذیه ای صبحانه، که اولین منبع انرژی در روز است، ضروری است. یک صبحانه با ساختار خوب هرگز از یک غذا (رژیمی یا غیر رژیمی) تشکیل نمی شود و “حداقل” انتخاب 2 یا 3 غذای متفاوت را فراهم می کند. بنابراین، بیشتر نشان داده می شود (یا حتی توصیه می شود!) که صبحانه رژیمی باید از “غذاهای رژیمی” مختلفی تشکیل شده باشد.

حالا بیایید با جزئیات بیشتر نحوه تهیه یک صبحانه رژیمی خوب را ببینیم.

توجه داشته باشید. قانون شماره 327 29 مارس 1951، دستورالعمل 89/398 EEC و فرمان قانونی شماره 111 27 ژانویه 1992 غذای رژیمی: محصولی که دارای خواص رژیمی بوده و برای استفاده توسط افراد در شرایط فیزیولوژیکی یا پاتولوژیک خاص در نظر گرفته شده است.

صبحانه رژیمی برای مقابله با بیماری های متابولیک

این مورد در مورد صبحانه رژیمی مناسب است، بنابراین هدف آن رژیم درمانی است. به طور کلی، آسیب شناسی هایی که در سندرم متابولیک شناخته شده قرار می گیرند (دیس لیپیدمی، دیابت نوع 2، فشار خون بالا، چاقی، تجمع احشایی، و غیره) نیاز به یک سری مداخلات غذایی رایج دارند که می توان آنها را به شرح زیر خلاصه کرد:

کاهش: در کالری، سهم، بار گلیسمی، شاخص گلیسمی، چربی کل (به ویژه اشباع)، الکل و کلسترول. حذف قندهای ساده اضافه شده و احتمالاً سدیم اضافه شده. غذاهای ناسالم را متوقف کنید

افزایش: آب غذایی، فیبر، نسبت اسیدهای چرب خوب (به ویژه امگا 3) و اسیدهای چرب بد (اشباع و ترانس) و سایر مولکول های مفید مانند: فیتواسترول ها، لسیتین ها، آنتی اکسیدان ها و غیره. چراغ سبز برای مواد غذایی خام، اما همیشه با رعایت تعادل تغذیه ای!

برخی از نمونه‌های صبحانه رژیمی برای مقابله با بیماری‌های متابولیک عبارتند از: شیر تقویت‌شده با امگا 3 با کل مغز، شیر بدون چربی و اسموتی میوه (زغال اخته، سیب، کیوی)، فرنی جو و سبوس گندم با چند عدد بادام و مغز کاج و غیره.

بدیهی است که حتی این نوع صبحانه رژیمی باید نیازهای ذهنی را در نظر بگیرد. ما فقط در مورد “طعم” صحبت نمی کنیم، بلکه در مورد عدم تحمل غذایی نیز صحبت می کنیم. فردی که بسیار حساس به لاکتوز است می تواند از جایگزینی شیر سنتی با شیر بدون لاکتوز سود ببرد، در حالی که برای کسانی که حساسیت خفیف دارند ممکن است به ماست سنتی، یونانی یا کفیر متوسل شوند. از سوی دیگر، برای بیماران سلیاک، حذف کل گلوتن یک نیاز اساسی است. در این موارد، حداقل ضروری است که هم گندم و هم جو دوسر را دور بریزید، که احتمالاً با ذرت، برنج، گندم سیاه، تاج خروس و غیره قابل جایگزینی است.

صبحانه رژیمی برای “خط”

اکنون به صبحانه رژیمی برای کاهش وزن می رسیم که هدف آن بهبود تعریف و شکل عضلانی به طور کلی است. غذاها می توانند از نوع رژیمی باشند، اما در مقایسه با مورد قبلی، نیاز به تعادل تغذیه ای کمتر ضروری است.

صبحانه رژیمی برای بدن که به عنوان کاهش وزن سبک و تعریف عضلانی برای بدنسازان درک می شود، باید شرایط زیر را برآورده کند:

کاهش جزئی: کالری، سهم، بار گلیسمی، شاخص گلیسمی، چربی (اگر قبلا بیش از حد بود) و قندهای ساده اضافه شده (اگر قبلا بیش از حد بود).

افزایش: در آب و فیبر غذا.

برخی از نمونه‌های صبحانه رژیمی برای شکل عبارتند از: ماست کم‌چرب غلیظ شده با دانه‌های غلات مخلوط، آب پرتقال و پوکه امپلمو با نان تست سبوس دار با ژامبون خام، سالاد میوه و بیسکویت خشک، پنیر کوتیج سبک با بیسکویت سبوس دار، شیر نیمه چرب با کاکائو تلخ و غلات کامل با میوه خشک و غیره.

همچنین در این مورد، با آرزوی رفع نیازهای ویژه افراد ناسازگار، می توان غذاهای حاوی مولکول ممنوعه را با سایر محصولات هم نوع اما کاملا قابل هضم/جذب جایگزین کرد.

چه مقدار به عنوان بخشی از یک صبحانه رژیمی بخوریم؟

انتخاب غذاها و بخش های خاص تنها به نوع صبحانه رژیمی (رژیم درمانی یا حفظ اندام) بستگی ندارد، بلکه به انرژی مورد نیاز ذهنی نیز بستگی دارد. به طور کلی، با در نظر گرفتن تعادل رژیم غذایی، صبحانه رژیمی باید حدود 15٪ (حداکثر 18٪) از کل کالری روزانه را تأمین کند و از زیاده روی (به ضرر دو وعده اصلی دیگر) اجتناب کند و همچنین کمبود (ایجاد وضعیت اشتهای اولیه). بدیهی است که این توصیه مستلزم نیاز به دانستن نیازهای خود است که هدف رژیم را نیز در بر می گیرد.

برای ارائه یک مثال نسبتا ساده، با فرض محاسبه انرژی دریافتی یک صبحانه رژیمی برای یک فرد چاق مبتلا به سندرم متابولیک، که حدود 1800 کیلو کالری در روز مصرف می کند، برآورد باید به صورت زیر انجام شود:

نیاز رژیم غذایی نرمال کالری: 1800 کیلو کالری

هدف: کاهش وزن و تغذیه متابولیک

کالری رژیم غذایی: 70 درصد کالری نرمال = 1260 کیلو کالری (کالری کم)

کالری صبحانه رژیمی: 15٪ از کالری کم = 189 کیلو کالری

غذاها: 1 ماست طبیعی غلیظ شده کم چرب 150 گرم (81 کیلو کالری)، 2 قاشق غذاخوری سبوس گندم طبیعی (33 کیلو کالری)، 1 سیب گرنی اسمیت 200 گرم (76 کیلو کالری) = کل 190 کیلو کالری.

توجه داشته باشید. در مورد صبحانه رژیمی برای این رقم، توصیه می شود که حدود 90٪ از نیاز نرمال کالری را تامین کنید و نه 70٪. مورد دوم در واقع بسیار کمیاب است و به ویژه برای کسانی که فعالیت بدنی انجام می دهند، می تواند عملکرد را کاهش دهد یا (در دراز مدت) تروفیسم عضلانی را به خطر بیندازد.

• میوه هایی که می توانند در کاهش وزن به شما کمک کنند!
• همه چیز در مورد فیبرها!
• سلامتی شما ارزشش را دارد!!!
• افزایش وزن در یک هفته – راست یا دروغ ؟
• برای کاهش کلسترول خود در صبحانه چه بخوریم؟

کبد عضوی ارزشمند برای عملکرد صحیح کل ارگانیسم است. در واقع، عملکردهای مختلفی را انجام می دهد: ذخیره مواد مغذی مانند گلیکوژن، برخی مواد معدنی مانند آهن، و ویتامین های مختلف، به ویژه B12 و ویتامین های محلول در چربی. عملکرد سم زدایی و تولید انرژی نه تنها این، بلکه وظیفه آن سنتز پروتئین های مختلف پلاسما مانند آلبومین ها و برخی گلوبولین ها است.

کبد بسیار با اهمیت بوده و باید مراقب آن بود تا نیازمند استفاده از رژیم کبد چرب نشوید.

البته تغذیه برای اثربخشی آن تعیین کننده است. اگر مقدار سمومی که باید دفع شود بیش از حد باشد، نتیجه آن این است که ظرفیت تصفیه آن کاهش می یابد و این مواد به طور خطرناکی به جریان خون باز می گردند. خوردن بیش از حد و نادرست یکی از دلایل اختلال عملکرد کبد است، زیرا از سم زدایی کبد از بدن جلوگیری می کند و همچنین مانع از سنتز و پردازش مواد مغذی می شود.

هر چند مراقب تاریخ انقضا باشید.

سلامت و تغذیه کبد

چگونه تغذیه باید بتواند کبد را سالم نگه دارد؟ اول از همه سالم و متعادل، غنی از آنتی اکسیدان هایی است که به فرآیند تصفیه از مواد سمی مانند داروها، الکل، پاتوژن ها، باقی مانده های متابولیک، سلول های مرده، دیوکسین، کافئین کمک می کند. و مهمتر از همه، این باید یک رژیم غذایی غنی از مواد مغذی مفید برای کبد، مانند ویتامین های A، C و E، و همچنین سلنیوم و گلوتاتیون، که بیش از همه در میوه ها، ماهی، سبزیجات و غلات کامل یافت می شود.

چه زمانی کبد روی میز در معرض خطر است؟ رژیم غذایی سرشار از غذاهای سرخ شده، چربی های اشباع شده و غذاهای کبابی، اما در عین حال کم فیبر، میوه و سبزیجات، عملکرد کبد و سلامت عمومی کل ارگانیسم را به خطر می اندازد. این به دلیل سمومی است که تمایل به تجمع در بافت چربی دارند و از سد خونی مغزی که از مغز محافظت می کند عبور می کنند.

غذاهای مناسب برای کبد

به طور کلی، یک رژیم غذایی مناسب برای کبد باید شامل موارد زیر باشد:

میوه و سبزیجات تازه در مقادیر زیاد، سرشار از فیبر، ویتامین های آنتی اکسیدان

غلات کامل و غذاهای غنی از فیبر که جذب مواد سمی را محدود کرده و تخلیه آنها را با مدفوع تسهیل می کند.

پروبیوتیک ها: آنها اثربخشی مخاط روده را بهبود می بخشند، که نشان دهنده یک فیلتر موثر است که وقتی خوب کار می کند، به مواد مغذی نفوذ می کند اما اجازه عبور سموم را نمی دهد. بله، پس به ماست و محصولات لبنی با محتوای پروبیوتیک بالا.

غذاهای غنی از گلوتاتیون: مارچوبه، هندوانه، پاپایا، بروکلی و آووکادو

غذاهای تلخ مانند قاصدک، کنگر فرنگی، خار مریم، خردل، کاهو رومی و کلم بروکلی که به عنوان “پاک کننده” کبد عمل می کنند و سموم را از بین می برند.

ماهی: منبع عالی امگا 3 با قدرت ضد التهابی و سلنیوم، آنتی اکسیدانی است که به کبد در فرآیندهای سم زدایی کمک می کند.

لیمو و گریپ فروت

لیمو یک غذای دوستدار کبد است زیرا سرشار از ویتامین C است، یک ماده ایده آل برای پاکسازی کبد از مواد سمی، دفع سموم و جذب مواد مغذی. علاوه بر این، آب لیمو یک پشتیبان عالی برای آنزیم های کبدی و برای تنظیم سطح قند خون است. گریپ فروت یکی دیگر از میوه های مفید برای کبد است: ویتامین C و آنتی اکسیدان آن باعث تقویت کارآمدترین اندام بدن می شود. نوشیدن آب گریپ فروت با اضافه کردن چند قطره لیمو، صبح قبل از شروع روز، به کبد کمک می کند تا در عملکردهای روزانه خود دستی بزرگ داشته باشد.

سیر و زردچوبه

یکی دیگر از مواد غذایی مفید برای کبد سیر است که می تواند آنزیم هایی را فعال کند که سموم و فلزات سنگینی را که بدن را مسموم می کنند از بین می برد. سیر حاوی آلیسین و سلنیوم است که از عملکردهای سم زدایی کبد حمایت می کند. زردچوبه همچنین یک ادویه با ارزش برای عملکرد صحیح کبد است زیرا باعث هضم چربی ها و تحریک تولید صفرا می شود.

آجیل و آووکادو

گردو منبع عالی گلوتاتیون و امگا 3 است، دو عنصر ضروری برای کبد برای انجام عملکردهای سم زدایی و پاکسازی. حتی آووکادو نیز به همین ترتیب ثابت می کند که برای سلامت کبد فوق العاده است زیرا حاوی همان مواد مغذی گردو است. افزودن هر دو غذا به رژیم غذایی به داشتن کبد سالم کمک می کند.

سبزیجات چلیپایی و ماهی

کلم بروکلی، کلم بروکسل، گل کلم، کلم بروکلی رومی، کلم، کلم قرمز بخشی از سبزیجات چلیپایی، منبع با ارزشی از ویتامین ها، پروتئین ها و گلوکوزینولات ها هستند که هضم را تسهیل کرده و کبد را تقویت می کنند. آنها به ویژه در فصل زمستان وجود دارند و همچنین از سیستم ایمنی بدن حمایت می کنند. به طور مشابه، i ماهی های غنی از امگا 3 مانند سالمون، تن، ساردین، آنچوی و به طور کلی ماهی های روغنی باید حداقل دو بار در هفته مصرف شوند (به گوشت ترجیح داده می شود، به خصوص قرمز که کبد را خسته می کند).

آیا می دانستید که…

چای سبز معدنی از آنتی اکسیدان ها و کاتچین ها است که یک پشتیبان واقعی برای عملکرد کبد است. نوشیدن حداقل یک فنجان در روز به حفظ سلامت این اندام حیاتی کمک می کند.

روغن های گیاهی

چاشنی های گیاهی نسبت به چاشنی های حیوانی (مانند کره) کاملا ارجحیت دارند تا به کبد سنگینی نکنند و بیش از حد بار وارد نشوند. روغن های گیاهی مانند روغن زیتون، دانه و کنف به عنوان یک منبع چربی سالم ایده آل هستند. آنها قادر خواهند بود کبد را در عملکرد پاکسازی بدن از سموم حمایت کنند و از تجمع بیش از حد آنها جلوگیری کنند.

همین حالا رژیم درمانی آنلاین خودتُ دریافت کن …

• درمان گیاهی کبد چرب آیا ممکن است؟
• کنترل کبد چرب با ورزش؟!
• رژیم کبدچرب چیست ؟
• غذاهایی که دیابتی ها با خیال راحت می توانند مصرف کنند!
• ماده مغذی که در رژیم غذایی استاندارد وجود ندارد!

کاهش دور کمر یکی از مهمترین اهدافی است که هم در زمینه تناسب اندام و هم در زمینه سلامتی مورد توجه قرار می گیرد و با چاقی شکمی نیز مرطبت می باشد.

این به این دلیل است که در سطوح خاصی، ممکن است یک لکه ساده نباشد و ممکن است نشان دهنده سلامت ضعیف باشد.

در سطرهای بعدی سعی خواهیم کرد تا درک بهتری از چیستی آن و علل احتمالی افزایش دور کمر داشته باشیم، همچنین به شما توصیه می کنیم که چگونه برای کاهش موثر آن مداخله کنیم و در عین حال سطح خوبی از رفاه عمومی را تضمین کنیم.

منظور از خط کمر چیست؟

منظور از دور کمر، دور شکم است که می‌توان آن را درست بالای ناف اندازه‌گیری کرد – یا در پهن‌ترین نقطه یا حتی در باریک‌ترین نقطه، بسته به زمینه و هدف. نکته مهم این است که هر نظرسنجی در یک نقطه انجام می شود.

این داده های آنتروپومتری که دور شکم نیز نامیده می شود، با استفاده از نوار اندازه گیری قابل تشخیص است.

افزایش دور کمر چقدر است؟

افزایش اندازه کمر به دلیل رسوبات چربی در شکم، اطراف احشاء یا پانیکولوس زیر پوستی است که شکم را احاطه کرده است.

به طور منطقی با اضافه وزن عمومی، این پدیده می تواند در افراد با شاخص توده بدنی طبیعی (BMI) و کاهش توده عضلانی (به اصطلاح چربی لاغر) رخ دهد.

نباید آن را با به اصطلاح احتباس آب (بسیار نادر و اغلب پاتولوژیک) یا با تورم (به دلیل ناراحتی روده) اشتباه گرفت.

از نظر فنی، افزایش دور کمر بیشتر به عنوان چاقی اندروید شناخته می شود. این به این دلیل است که با شیوع محور هورمون های جنسی استروئیدی مردانه به جای زنانه مورد علاقه است و در نتیجه در مردان و زنان در دوران یائسگی – در مقایسه با زنان بارور بیشتر است.

چرا مهم است که مراقب دور کمر خود باشید؟

علاوه بر نشان دادن یک نقص ساده، رسیدن به سطح چاقی شکمی، دور کمر بیش از حد به یک عامل خطر برای بیماری های خاص تبدیل می شود.

آسیب شناسی های مورد علاقه این شرایط عمدتا متابولیک هستند، یعنی فشار خون بالا، کلسترول بالا، دیابت نوع 2، هیپرتری گلیسیریدمی و هیپراوریسمی.

به نوبه خود، اختلالات متابولیک به طور قابل توجهی خطر عروقی را برای ایسکمی ناشی از آترواسکلروز، هم عمومی، هم قلبی (سکته مغزی) و هم مغزی (سکته) افزایش می دهد.

با این وجود، چاقی شدید نیز یک عامل مستعد کننده برای برخی تومورها، تحلیل مفاصل، انحطاط سیستم عصبی در سنین بالا و غیره است.

چقدر باید باشه؟

از نظر پزشکی مطلوب است که کمر در مردان 94 سانتی متر یا کمتر و در زنان 80 سانتی متر یا کمتر باشد.

علل شایع دور کمر بیش از حد

ما زیاد روی این نکته تمرکز نمی کنیم: دلیل اصلی افزایش سایز دور کمر تعادل کالری مثبت مزمن است.

تعادل کالری نتیجه تفریق بین انرژی مصرف شده با غذا و انرژی صرف شده توسط بدن است: انرژی ورودی – انرژی خروجی.

هرگز در یک روز ارزیابی نمی شود، اما همیشه “در مزمن” – هرگز کمتر از یک هفته. حتی اگر حداکثر یک ماه باشد.

اگر خنثی باشد، وزن ثابت می ماند. اگر مثبت باشد، توده چربی و وزن تمایل به افزایش دارند. اگر منفی باشد، توده چربی و وزن تمایل به کاهش دارند.

این فرضیه مبنی بر اینکه مصرف بیش از حد الکل می تواند به نفع دور کمر باشد نیز رد شده است.

با این حال، آمار نشان می‌دهد کسانی که به طور منظم ورزش می‌کنند و به اندازه کافی غذا می‌خورند و همچنین وزن خود را بهتر مدیریت می‌کنند، به نظر می‌رسد دور کمرشان کمتر است.

بنابراین، «شکم اتیل» معروف با عادات ناسالم در سطح جهانی مرتبط است، که بدیهی است در زندگی کسانی که اغلب و به میل از الکل اتیلیک سوء استفاده می کنند، کاملاً متنی است.

چگونه دور کمر را کم کنیم؟

برای کاهش دور کمر، کاهش وزن، کاهش توده چربی اضافی بدن (BF) و وزن ضروری است.

از طرفی نمی توان روی تمایل به موضعی شدن رسوبات چربی و کاهش وزن عمل کرد.

مسئول این مکانیسم‌ها جریان‌های هورمونی و نقشه‌برداری گیرنده‌های محیطی به آنها هستند که حساسیت آنها را تعیین می‌کند.

بنابراین، به استثنای کسانی که اقدامات دارویی مشکوک را اجرا می کنند – غیرقانونی، خطرناک و حتی همیشه موثر در “محل” – تنها راه برای کاهش دور کمر ایجاد تعادل کالری منفی است.

چگونه برای کاهش وزن تعادل کالری منفی برقرار کنیم؟

برای تعیین بودجه تقریبا lorico منفی لازم است از رژیمی پیروی کنید که انرژی کمتری (کم کالری) نسبت به آنچه که به طور کلی مصرف می شود (میزان متابولیسم پایه، کارهای روزانه، فعالیت کاری، ورزش و غیره) ارائه می دهد.

برای ایجاد تعادل کالری منفی می توان از چند جهت عمل کرد:

کاهش کالری دریافتی با مواد غذایی:

• “تمیز کردن رژیم غذایی” (حذف مواد غذایی ناسالم و الکل).
• انتخاب غذاهای با چگالی کم انرژی (ترجیح غذاهای غنی از فیبر، آب و کم چربی).
• کاهش سهم (در صورت لزوم و در صورت بیش از حد عینی).
• افزایش مصرف انرژی روزانه:
• انجام فعالیت های بدنی مرتبط با فعالیت های روزانه، مانند پیاده روی، بالا رفتن از پله ها یا دوچرخه سواری.
• با افزایش فعالیت بدنی مطلوب یا ورزش حرکتی مناسب.

در عمل چه باید کرد؟

در سطح عملی، برای کاهش چاقی شکمی، توصیه می کنیم به ترتیب زیر در سبک زندگی خود مداخله کنید.

تغییرات را می توان در “مراحل هفتگی” معرفی کرد، تا به طور ناگهانی عادات تغییر نکند.

تمام غذاها و نوشیدنی های غیرضروری را حذف کنید، یعنی تمام الکل، شیرینی، تنقلات و غذاهای ناسالم را به طور کلی حذف کنید.

غذاهای ضروری را ترجیح دهید، از نظر تغذیه ای مناسب برای تعادل کلی تغذیه: گوشت و ماهی بدون چربی عمدتاً تازه، شیر و ماست کم چرب، ریکوتا و پنیرهای سبک، تخم مرغ (برای کسانی که از کلسترول بالا شکایت دارند، حداکثر 3 بار در هفته)، غلات. و مشتقات غلات کامل (احتمالاً در فرآورده های پخته شده که حاوی چربی نیستند)، حبوبات، سبزیجات پخته و خام و فصلی، میوه های فصلی (در مصرف آن زیاده روی نکنید؛ دو وعده در روز کافی است)، سیب زمینی پخته شده بدون چربی ( برای “عملی بودن”، به جای نان یا ماکارونی)؛

از تعدادی وعده غذایی مفید برای سبک زندگی خود استفاده کنید. معمولاً صبحانه، دو یا سه میان وعده، ناهار و شام.

افزایش سطح حرکتی فعالیت های مربوط به زندگی روزمره؛ ما بیش از همه در مورد رفت و آمد با پای پیاده یا دوچرخه، رفتن از پله ها و غیره صحبت می کنیم.

یک پروتکل تمرینی معقول را دنبال کنید، ترجیحاً توسط یک متخصص تنظیم شده است، که شامل تمرینات هوازی (برای افزایش هزینه کالری کل)، ورزش های بی هوازی با شدت بالا اما همیشه مقاومتی (برای بهبود حساسیت به انسولین و مدیریت کربوهیدرات های غذایی)، قدرت و هیپرتروفی است. (برای محدود کردن از دست دادن توده عضلانی و عملکرد)، انعطاف پذیری و کشش عضلانی، و تحرک مفاصل.

وقتی کمر نمی افتد

اگر دور کمرتان سایز کم نکرد به چه نکاتی توجه کنید؟

اگر علیرغم رژیم کم کالری و تمرین بدنی منظم، دور کمر علائمی از کاهش نشان نمی دهد – یا در هر صورت، این کار را به روشی متناسب انجام نمی دهد – می تواند دلایلی غیر از یک تعادل کالری منفی ساده داشته باشد. .

تولید بیش از حد کورتیزول

افزایش کورتیزول خون (هیپرکورتیزولیسم)، حتی اگر در سطوح پاتولوژیک نباشد، اما به صورت مزمن، می تواند تأکید بر رسوب چربی در کمر را تعیین کند و رشد عضلانی را به خطر بیاندازد یا حتی باعث کاتابولیسم آن شود.

شایع ترین علت هیپرکورتیزولیسم تحت بالینی در افراد سالم، ترکیب استرس، روزه داری، استعمال دخانیات و سوء مصرف نوشیدنی های عصبی (قهوه) است.

کورتیزول به عنوان “هورمون استرس” تعریف می شود، زیرا سطوح آن به طور قابل توجهی در پاسخ به لحظات یا دوره هایی که با سطوح بالای این وضعیت روانی-فیزیکی ناراحت کننده مشخص می شود، افزایش می یابد.

برای تنظیم ترشح این هورمون لازم است:

پارامورفیسم ها و بدشکلی ها

تغییرات – برگشت پذیر یا غیرقابل برگشت – در ساختار مهره ها می تواند وضعیت بدن را تغییر دهد.

به طور خاص، افزایش منحنی لوردوز کمری – که اغلب با هایپرکیفوز مجرای قفسه سینه همراه است – باعث بیرون زدگی بیشتر شکم می شود.

در مورد نگرش پوسچرال یا پارامورفیسم ناشی از انقباض عضلانی، سفتی، ضعف یا عدم تعادل بین آگونیست ها و آنتاگونیست ها و محدودیت تحرک مفصل، یک متخصص در این بخش (فیزیوتراپیست، استئوپات) می تواند تشخیص کافی را انجام دهد و ارائه دهد. نشانه های مفید برای جبران مشکل

علاوه بر عضلات شکم، عضلات پشت (چندین)، فلکسورهای لگن و اکستانسورها اغلب در این مشکل درگیر هستند.

تمرین اشتباه

اهمیت یک هسته به خوبی توسعه یافته بدون تردید است.

آموزش رکتوس شکم، مورب های خارجی و داخلی و عرضی – البته علاوه بر همه موارد دیگر که هسته را تشکیل می دهند – یکی از مهمترین جنبه های سلامت و عملکرد کامل است.

از طرفی هر یک از عضلات شکم ظاهر و عملکرد متفاوتی دارد.

در حالی که هایپرتروفی مورب تمایل به افزایش اندازه کمر دارد، بهبود تون عرضی تأثیر محتوی بیشتری بر احشاء دارد و برجستگی شکم را کاهش می دهد.

ما مشخص می‌کنیم که نمی‌توان یک عضله شکمی را از سایرین جدا کرد یا «حذف» کرد، اما کاری که می‌توانیم انجام دهیم این است که بر این یا آن محرک تأکید کنیم.

برای تمرکز بر عرضی، باید روی انقضای اجباری کار کرد. در مقابل، برای کاهش تاکید بر روی مورب ها، محدود کردن پیچش های بالاتنه و خمیدگی های جانبی کافی است.

برای دریافت رژیم درمانی آنلاین همین حالا اقدام کنید.

همانطور که می دانید بسیاری از مردم در سراسر جهان به گونه ای زندگی می کنند که بر کبد تأثیر منفی می گذارد، نمونه هایی از آسیب به کبد عبارت است از سیروز، بیماری کبد چرب غیر الکلی(بیماری کبد چرب)، بیماری کبد چرب الکلی، سرطان کبد، نارسایی کبد و هپاتیت. هر ساله بیماری های مربوط به کبد نزدیک به 2 میلیون انسان در سراسر جهان به مرگ می رساند. یکسری عوامل در بیماری های کبدی وجود دارد اعم از مصرف زیاد الکل، سطح قند خون بالا، چاقی، فشار خون بالا، ویروس ها، سطوح بالای تری گلیسیرید و کلسترول و موارد دیگر.

عارضه های مرتبط با کبد به روش های مختلفی از جمله دارو ، تغذیه ، ایمونوتراپی، تغییر درست سبک زندگی، در موارد خاص جراحی و همچنین پیوند کبد در مرحله نهایی درمان می شود. به غیر از درمان های استاندارد،عامه مردم به امید بهبود و محافظت از سلامت کبد خود به درمان های جایگزین از جمله مکمل های گیاهی روی آورده اند. در واقع، حدود 70 درصد از افراد مبتلا به بیماری های مرتبط با کبد در ایالات متحده و اروپا از مکمل های گیاهی استفاده می کنند.  

شایان به ذکر است که برای داشتن یک رژیم درمانی آنلاین شما می توانید با ما در ارتباط باشید

در این مقاله ما می خواهیم چند تا از بهترین گیاهانی که سلامت کبد را بهبود می بخشند، معرفی شده است.  البته ضروری است که قبل از افزودن مکمل های گیاهی به رژیم کبد چرب خود، از جمله مکمل های موجود در این لیست، با پزشک خود مشورت کنید

جینسینگ

یکی از مکمل هایی که در بیماری های کبدی به ما کمک می کند جینسینگ است این ماده خوراکی یک مکمل گیاهی محبوب است که به دلیل خواص ضد التهابی قوی که دارد خود را شهره کرده است . یکسری از مطالعات آزمایشگاهی و حیوانی به ما این را نشان می دهد که جینسینگ دارای اثرات آنتی اکسیدانی است که این به این معناست که ممکن است به محافظت در برابر آسیب مرتبط با کبد ناشی از ویروس ها، سموم و الکل کمک کند.  به علاوه، ممکن است بازسازی سلول های کبد را پس از جراحی تقویت کند.  علاوه بر این، برخی از مطالعات انسانی نشان داده اند که درمان جینسینگ ممکن است عملکرد کبد را بهبود ببخشد و خستگی و التهاب را در افراد مبتلا به بیماری کبد و اختلال عملکرد کبد را کمی کاهش دهد . اگر بخواهیم یک مثال بزنیم، یک مطالعه در سال 2021 انجام شد روی 52 مرد با سطوح بالای آلانین ترانس آمیناز (ALT)، نشانگر آسیب کبدی، نشان داد که افرادی که روزانه 4 گرم عصاره جینسنگ به مدت 13 هفته مصرف می کردند، کاهش قابل توجهی در ALT  داشتند.   اگرچه این نتایج امیدوارکننده هستند، اما تحقیقات بیشتری برای بررسی اثرات جینسینگ بر سلامت کبد مورد نیاز است . هنگامی که به تنهایی استفاده می شود، تصور می شود جینسینگ برای سلامت کبد نسبتاً بی خطر است.  با این حال، جینسینگ پتانسیل واکنش با داروها را دارد که می تواند منجر به آسیب کبدی و سایر عوارض جانبی بالقوه خطرناک شود . پس این مکمل جینسینگ ممکن است از ما محافظت کند در برابر بیماری های کبدی و به طور کلی بی خطر در نظر گرفته می شود.  با این حال، پتانسیل واکنش با برخی داروها را دارد که می تواند منجر به عوارض جانبی خطرناکی شود.

چای سبز

اگرچه چای سبز از نظر فنی یک گیاه دارویی نیست، اما برخی از مطالعات نشان داده اند که مصرف مکمل عصاره چای سبز ممکن است به درمان مبتلایان به بیماری کبد کمک کند.  مطالعه ای روی 85 نفر مبتلا به بیماری کبد چرب غیرالکلی   (بیماری کبد چرب)  نشان داد که مکمل 600 میلی گرم عصاره چای سبز در روز به مدت 100 روز به طور قابل توجهی نشانگرهای آسیب کبدی ALT و آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)  را کاهش می دهد . اگرچه گروه دارونما نیز دچار کاهش سطوح AST و ALT  شدند، اما مقدار آن معنی دار نبود. یک مطالعه 13 هفته ای دیگر بر روی 85 نفر مبتلا به بیماری کبد چرب مشاهده کرد که افرادی که روزانه 700 میلی گرم عصاره چای سبز مصرف می کردند، در مقایسه با دارونما، بهبود قابل توجهی در AST، ALT  و نشانگرهای التهابی داشتند.  این درمان همچنین تغییرات چربی در کبد را کاهش داد. همچنین یکی دیگر از نکته هایی که به آن اشاره شد این است که مصرف چای سبز در شرایط مختلف می تواند از کبد در برابر سرطان کبد، هپاتیت، سیروز، کبد چرب (استئاتوز کبدی) و بیماری های دیگر محافظت می کند . در حالی که فکر میکنید نوشیدن چای سبز برای اکثر افراد بی خطر تلقی می شود، در موارد نادر، مکمل های عصاره چای سبز به آسیب حاد کبد منجر شده است. خلاصه آنکه چای سبز و عصاره چای سبز دارای اثرات محافظتی قوی از کبد هستند اما به خاطر داشته باشید که عصاره چای سبز در موارد نادر با آسیب کبدی همراه بوده است.

قهوه

یکسری تحقیقات در سال 2017 انجام شد که نتیجه آن این شد که قهوه مزایت های محافظتی زیادی برای کبد دارد.  به طور خاص، تولید آنزیم های کبدی را تحریک می کند که اعتقاد بر این است که با التهاب مبارزه می کنند.  همان تحقیق گزارش داد که در میان افراد مبتلا به بیماری کبد چرب، مصرف منظم قهوه آسیب کلی کبد را کاهش می دهد.  به نظر می رسد دو تا سه فنجان قهوه در روز میزانی است که به بهترین وجه خطر ابتلا به بیماری های کبدی را کاهش می دهد.  قهوه سیاه بهترین گزینه است، زیرا حاوی هیچ چربی یا شکر اضافه ای نیست.  از آنجایی که قهوه حاوی کافئین است، بهتر است همیشه مراقب مصرف خود باشید.  اگر دو یا سه فنجان باعث ناراحتی یا اضطراب شما شود، ممکن است لازم باشد مصرف خود را کاهش دهید.

سیر

اگرچه سیر از نظر گیاه شناسی یک سبزی محسوب می شود، اما جزء محبوب ترین داروهای گیاهی است.  حاوی ترکیبات گیاهی آنتی اکسیدانی و ضد التهابی قوی، مانند آلیسین، آلیین و آجوئن است که امکان این را دارد به سلامت کبد کمک کند، . یک مطالعه در سال 2020 بر روی 98 فرد مبتلا به بیماری کبد چرب نشان داد که کسانی که 800 میلی گرم پودر سیر در روز به مدت 15 هفته مصرف کردند، کاهش قابل توجهی در سطح کلسترول بد و تری گلیسیرید در مقایسه با گروه دارونما داشتند. مطالعه دیگری روی بیش از 24000 بزرگسال نشان داد که مردانی که بیش از 7 بار در هفته سیر خام مصرف می‌کنند تا 29 درصد کمتر در معرض ابتلا به بیماری کبد چرب هستند.  اگرچه مصرف سیر خام به طور معکوس با بیماری کبد چرب در مردان مرتبط بود، این ارتباط در زنان مشاهده نشد . علاوه بر این، یک مطالعه مصرف سیر خام را با کاهش خطر ابتلا به سرطان کبد مرتبط دانست.  خوردن سیر خام دو بار یا بیشتر در هفته با 23 درصد کاهش خطر ابتلا به سرطان کبد در مقایسه با مصرف سیر خام کمتر از دو بار در هفته همراه بود . گرچه سیر خام به طور کلی بی خطر در نظر گرفته می شود، مکمل های سیر گاهی ممکن است باعث آسیب کبدی در برخی افراد شوند. خلاصه سیر خام و پودر سیر دارای خواص محافظتی از کبد هستند و ممکن است سلامت کبد را در افراد مبتلا به بیماری کبد چرب بهبود بخشند.  خوردن سیر خام ممکن است از سرطان کبد محافظت کند.  سیر به طور کلی بی خطر در نظر گرفته می شود، اما ممکن است در برخی افراد باعث آسیب کبدی شود.

سپاس که ما را در این مقاله هم همراهی کردین…

• رژیم کبدچرب چیست ؟
• جینسینگ و کاهش وزن؟!
• مواد غذایی برای داشتن کبد سالم
• کنترل کبد چرب با ورزش؟!
• نوشیدینی هایی که به شما در کاهش وزن کمک میکند!